Uit de kunst: Rinus Hendriks

0
335

NUNSPEET – Soms duiken kunstenaars in Nunspeet op uit het niets, maar is het des te interessanter om ze eens voor het voetlicht te halen. Zo ook Rinus Hendriks. Onlangs mocht burgemeester Celine Blom uit zijn handen enkele schilderijken ontvangen voor het gemeentehuis. Een signaal om eens bij hem achter de voordeur te gaan kijken en zijn verhaal op te tekenen.  

Rinus Hendriks werd in 1934 geboren in Vierhouten aan de Elspeterbosweg. Al op jonge leeftijd begon hij als hobby te schilderen en hij bleek een talent te zijn. 

Na de Mulo aan de Bergakkerweg in Nunspeet volgde hij een opleiding aan de Landbouwhogeschool in Wageningen als selecteur van groente- en landbouwzaden. Daarna ging hij werken in de in- en export van landbouwzaden. Later startte hij een eigen zaak in Den Haag onder de naam Rood & Co. Op zijn 45e stopte hij er mee. Op de vraag wat hij toen is gaan doen zei hij ,niks’. Dat vroeg uiteraard om uitleg, maar Rinus Hendriks vond het werken wel genoeg geweest. Toen zijn vader hem ooit vroeg wat hij wilde worden zei Rinus, ,,ik wil niets worden. Het enige wat ik wil is rijk worden” en dat blijkt gelukt te zijn want vanaf zijn 45e stopte hij met werken en ging hij zich toeleggen op het jagen. Dat gebeurde op diverse plekken in Nederland zoals op de Groningse akkers, maar natuurlijk ook op de Veluwe.

De biotoop van dieren

 Hendriks:,,Ik ben gaan jagen om erachter te komen wat het jagen eigenlijk inhoudt en dan met name de biotoop van de dieren”. Dan volgt een uiteenzetting van wat de herten en wilde zwijnen zoal eten. ,Voor de herten begint het met helmgras en boomschors en vruchten die hij deels opvreet en de rest laat liggen. En over het wildzwijn die diep in het zand of de modder zijn voedsel haalt, maar geen korrel zand in de maag krijgt. Daarop toont hij een wandbord met het totale gebit van een wild zwijn. Ook had Rinus Hendriks vakantiecontacten in Oostenrijk waar af en toe dus ook gejaagd werd. Maar het artikel moest gaan over zijn schilderkunst en dus maar even de rem op de jachtverhalen….

Bevriend met Nunspeetse schilders

Rinus vervolgt:,,Op 14-jarige leeftijd ben ik al begonnen met schilderen. Als jongen trok ik al op met Jaap Hiddink, Jos Lussenburg, Cor Vrendenberg en Chris Ten Bruggen Kate. We waren in Elburg waar ik in een steegje een schilderij heb gemaakt. Jos Lussenburg kwam achter me staan en was enthousiast, hij was  ,begeisterd’. Op een keer had Jaap Hiddink een schilderij gemaakt met beukenbomen en wilde er een wild zwijn op geschilderd hebben. Jaap kon dat niet en dus heb ik dat voor hem gedaan. Ik ben misschien een buitenbeentje om als 14-jarige al te schilderen, maar zo was het. Op een gegeven moment ben ik bezig met het schilderen van een zilverspar en komen er een paar mensen achter me staan. Ze vroegen of ik veel schilderde. Ik had inmiddels al een dertigtal gemaakt en die wilden ze wel eens zien. Ze vroegen of ik ze wel wilde verkopen. Daar had ik natuurlijk als jongen nog helemaal niet aan gedacht, maar ze wilden ze allemaal van mij kopen. Het bleken antiquairs te zijn uit Amsterdam. Gemiddeld brachten mijn schilderijtjes vijftig à zestig gulden op. Voor een jonge knul een geweldig bedrag natuurlijk. Ze vroegen mij of ik er elke maand een paar wilde maken maar daar wilde ik me niet op vastleggen. Dan zou het mijn vak worden en dat was niet mijn bedoeling. Ik moest natuurlijk ook mijn werk voor school doen, al kon ik daar niet enthousiast voor worden. Het schilderen ben ik altijd blijven doen met daarnaast de hobby als duivenhouder. Na in diverse plaatsen te hebben gewoond belande ik in Nunspeet. Daardoor ontmoette ik Jaap Hiddink weer, die nog heeft meegeholpen om een woning te vinden in Nunspeet. Dat was weer na zoveel jaar een fantastische ontmoeting en konden we mooie herinneringen ophalen. 

Burgemeester neemt schilderijen in ontvangst

Toen ruim twintig jaar geleden mijn vrouw overleed kon ik niet meer schilderen. Al die jaren heb ik geen kwast meer aangeraakt tot afgelopen augustus. Toen zag ik de oude schilderkist staan en ben weer aan het schilderen geslagen. In die paar maanden heb ik alweer zo’n dertig schilderijen gemaakt, waarvan ook een aantal op verzoek en met name honden. Ook mijn kinderen hebben onlangs nog een paar meegenomen. Het leek mij wel leuk om de schilderijen aan de gemeente te schenken en dat heeft mijn mantelzorger Jan de Vries kenbaar gemaakt aan de gemeente en de schilderijen gefotografeerd. Ik wilde dat mijn schilderijen goed terecht zouden komen daarom schenk ik ze aan de gemeente Nunspeet.  Het gevolg was dat ik bezoek kreeg van burgemeester Blom en de ambtenaar van cultuur Debby Sliedrecht en Monica van der Kolk die een paar schilderijen in ontvangst hebben genomen. Burgemeester Blom is hier anderhalf uur op bezoek geweest en was erg enthousiast ,,u hebt goud in de handen”.

Door AG. Foto’s Bram van de Biezen