NUNSPEET – Geboren op Laan 8, waar zijn vader een sigarenzaak annex kapperszaak had, verhuisd naar Laan 1, daarna verhuisd naar Laan 3 en nu genieten van zijn vrijheid op Laan 80. Dat moet wel een verhaal opleveren over Laan. En dus maar eens een afspraak gemaakt met Bert Hulsman (86), bij veel Nunspeters bekend als drogist. Niet dat hij nou stond te springen om een verhaal te leveren voor de krant ,,ik hoef die aandacht niet zo nodig en als ikzelf het telefoontje had aangenomen had ik waarschijnlijk nee gezegd”. Maar nog voor de koffie was ingeschonken begon hij al te vertellen:,,Toen ik begon als drogist was het een heel andere tijd. Je was een vraagbaak en ik stond niet zo gauw met de mond vol tanden en als ze mij iets vroegen waarop ik geen antwoord had, deed ik moeite om het wel boven water te krijgen. Ze kregen altijd antwoord, negatief of positief. Ook belangrijk was dat ik het heel graag deed en dat waardeerden de mensen wel.
Hoe het begon
Ik ben een geboren Nunspeter en heb altijd aan Laan gewoond. De zaak aan Laan 8 werd ingeruild voor Laan 1, waar nu Heyda zit, begonnen mijn ouders een sigarenzaak en een parfumerie met aparte ingangen. Toen ik van het Lyceum af kwam wilde mijn vader dat ik, voor ik in dienst moest, eerst maar in de winkel ging meehelpen. Ik wist toen al dat ik drogist wilde worden. Ouders van een schoolvriend hadden een drogisterij in Putten en ik kwam daar wel eens en had vrij snel door dat dat een goed vak was. Na de militaire dienst ben ik de ouderwetse opleiding voor drogist gaan volgen in Den Haag. Daar heb ik in verschillende wijken gewerkt in drogisterijen. Je moest wel een beetje kameleon zijn en je steeds aanpassen want daar had je een ambtenaren wijk, een gewone volkswijk alsook een buurt met prostitueés.
Terug naar Nunspeet
Terug naar Nunspeet als gediplomeerd drogist hebben we de parfumerie van mijn ouders omgezet in een drogisterij. Ik vond het vak zo leuk, maar ook het contact met alle mensen van hoog tot laag. Ook adellijke gasten die logeerden in Hotel Ittmann kwamen in de zaak. Jammer dat dat is afgebroken, hadden ze nooit moeten doen. De omzetting van parfumerie naar drogisterij bracht mee dat de ruimte al vrij snel te klein werd. Het sloeg direct heel goed aan. Misschien kwam dat ook wel doordat we aan de weg timmerden zoals bijvoorbeeld met de kleine advertentie in Nunspeet Vooruit. Die werd een jaar lang geplaatst direct onder de column ,het haantje van de toren’, dat las iedereen. Dus plaatsten wij de kleine advertentie pal eronder ,,Hulsman uw drogist. Laan 1”. Uiteraard zullen er meer redenen geweest zijn waardoor de zaak zo goed liep.
We hadden het in de drogisterij vaak heel erg druk. Maar ik probeerde toch ook tijd te maken voor ontspanning en leuke dingen doen. Mijn beide ouders werkten ook mee. Vader was in die tijd meer met het financiële en administratie werk bezig en moeder stond ook in de zaak. Zij voelde zich daar als een vis in het water.
Nieuwbouw
Om meer ruimte te krijgen wilden we aanvankelijk uitbreiden, maar kregen daarvoor geen vergunning. Daarop hebben we grond van de Hervormde kerk gekocht en op Laan 3 een nieuw pand gebouwd. Er zullen ongetwijfeld wenkbrauwen gefronst zijn door collega’s. Er waren hier in die tijd drie drogisten, waaronder die van Jaap Hiddink. Mijn vader zei:,,Nergens wat van aan trekken en gewoon hard werken”. Dat was een goed advies. In vrij korte tijd vertrok de éen na de ander en bleven wij als enige drogist over. Het pand dat we hadden achtergelaten (Laan 1) werd onder een nieuwe huurder in zijn geheel een sigarenzaak en werd later overgenomen en eerst gehuurd door Heyda, die het wat later van ons hebben gekocht. Daar hebben we dan ook altijd heel prettige buren aan gehad. We hadden in het nieuwe pand een moderne zaak qua uitstraling maar met een ,ouderwetse’ inslag. Mensen konden vragen wat ze wilden en mensen konden ook zelf zoeken wat ze wilden hebben waardoor men wel een vrij gevoel kreeg ik de winkel. Het was gezellig en het had sfeer.
Genieten van de vrijheid
Ik heb van mijn vak en de zaak genoten van de eerste tot de laatste dag in juli 1996. Het was een goede periode, maar nu ben ik er niet meer zo mee bezig. Voor mij is klaar dan ook klaar en ik mis het niet. Ik woon nu met veel plezier in dit huis, dus nog altijd aan Laan. Ik besteed veel tijd aan mijn hond, hou van lezen en van klassieke muziek. Daarnaast bezoek in graag vrienden en musea en heb een abonnement bij NS en reis zo af en toe door het land. Ik kan goed alleen zijn en vind het ook prettig, ik amuseer me best. Ze hebben mij weleens gevraagd om vrijwilliger te worden, maar dan ga ik me weer verplicht voelen. Ik kies ervoor om vrij te zijn en daar geniet ik van”.
Door AG. Foto’s Bram van de Biezen.
