Schaapherder
Dat eindeloze dolen
over velden van ooit
langs doelloze schijnsporen
geruchten en verre geluiden waaien voorbij
hij laat ze begaan
met een zwoele wind ruimt hij
huiswaarts
stilaan wenkt de stal
wolken als volle vachten
drijven over de drenkplaats
bij een laatste rust
spiegelt het geblaat
in rimpelloos venwater
zijn stok tikt ze veilig thuis
nu de herder het waken staakt
likt de hoedende hond kracht
voor een lange nacht
de herder legt z’n mantel af
wikkelt zijn dromen
onder de blote zomerlucht
in het volste vertrouwen
een veiliger bedstede bestaat niet.
*** *** ***
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Zag deze week een schaapherder met kudde op de heide bij Gortel.
De sfeer van dat tafereeltje vind ik terug in dit gedicht.
Goed getroffen dus.
Comments are closed.