Column: Jettie luistert niet

0
1029

Moeder komt met Jettie op het spreekuur met een probleem: “Jettie luistert niet”.
Jettie is het eerste kind in dit gezin.
De zwangerschap en bevalling die we begeleid hebben, zijn ongestoord verlopen.
Ze is een vrolijk meisje van 3 jaar met, zoals moeder aangeeft, een eigen willetje.

Aan moeder vraag ik wat zij precies bedoelt met dat Jettie niet luistert.
Moeder vertelt dat er vooral tijdens de maaltijden problemen zijn.
Dan is Jettie onrustig; ze wil niet blijven zitten en wil niet eten.
Moeder zegt dat ze stil moet zitten en eten, maar vooral dat ze moet luisteren.
Ze zegt dat het haar irriteert en dat ze soms boos wordt.

Terwijl moeder dit allemaal vertelt, zit Jettie aan de speeltafel in onze spreekkamer te spelen.
Terwijl ik naar moeder luister, kijk ik naar Jettie en merk ik dat zij aandachtig mee zit te luisteren.
Ja hoor, die kleine potjes hebben nu eenmaal grote oren.

Met moeder bespreek ik dat Jettie midden in haar 1e puberteit zit.
Eigenlijk begint die zo in haar tweede jaar met “Ik ben 2 en ik zeg nee”.
Dan zoekt zo’n peuter de grenzen op en dat vraagt om geduld en vindingrijkheid van de ouders.
De kunst van het steeds maar herhalen van wat je als ouder van je peuter verlangt.

Moeder zegt: “Maar Jettie moet naar me luisteren!”
Waarop ik aan moeder vraag: “En waarom zou Jettie naar je moeten luisteren?”
Moeder kijkt me verbaasd aan. “Omdat ik het zeg.”
Ik kijk moeder aan en zeg: “Ik ben bang dat dat voor haar geen reden is”.
We praten over het moeten stilzitten aan tafel.
Misschien is het een idee om het aangenaam aan tafel te maken door een speeltje erbij te halen.
En om aan Jettie te vragen wat zij wil eten. Haar te vragen of ze mee wil helpen in de keuken.

In deze leeftijdsfase is het enige waarover je peuter eigen baas is, het wel of niet willen eten én het wel of niet willen potje plassen of drukken.
Zodra je als ouder een strijd van bijvoorbeeld het eten gaat maken, zul je merken dat je het als ouder verliest en dat verprutst de sfeer.

Wist u dat als je namelijk tegen een peuter zegt dat iets móet, dat die kleine dan blokkeert?
Als je duidelijk uitlegt waarom je vindt dat wat jij zegt gebeuren moet, heb je kans dat je kleintje dat kan begrijpen. “Daarom” is geen reden.

Het is een goed idee om het werkwoord “moeten” uit je taalgebruik te schrappen.
Natuurlijk ga je, wanneer je kleintje opeens de straat over wil rennen, niet rustig uitleg geven dat het onder die rijdende auto terecht gaat komen, dan moet er geluisterd worden.

Tips voor een geslaagde maaltijd, daar komen we een volgende keer op terug.

John en Carolien Polderman – Götte, huisartsen