op welke pool je nu woont
het gewest waar het levenswater
een onbevaarbare vorm aanneemt
op zoek naar verborgen sloten
leven als lijsten zonder doek
wandelend tussen ruïnes van
vastgeklonken meningen
een jaar wordt dichtgeslagen en vergrendeld
met hermetische overtuigingen
en nietsontziende oordelen
achter ons het blauwe bloed
van een onthoofde koning en prinses
gekielhaald zijn de regeerders
zaakkundigen weggehoond
feiten worden verfromfraaid tot fratsen
we leunen op ons eigen dunne verhaal
geboren uit redeloze en lege wanen
weggedreven van de warme evenaar
-waar eens de virusvrije zon
onze huid en hart verwarmde-
zijn we gestrand in ijzige poolsferen
gehuld in hemden van vervreemding en verwijdering
de halfklare hemel schenkt de ene pool
op de eisprong naar een nog ongeschonden jaar
het volledige duister, de andere ononderbroken licht
doch, hoe wonderlijk, op de breuklijn van dat jaar
halverwege de jaargang, vindt licht daar evenwicht
draait zo de aarde naar het reddingsmiddel?
speelt de natuur een kinderspel?
we leven in hoop, verwachting en ongewis
daar mens zijn niet eenvoudig is.
*** *** ***
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Beste Kees,
deze keer een topper als pennenvrucht
alle kanten opgelezen en al uit in 1 zucht
depolarisatie en een sprankje hoop
daar waar licht het landschap raakt
is waar ik graag naar loop
een ieder op zijn eigen wijze , zonder
te wijzen of te eisen
zo zie ik het graag en niet te zwaar
op de maag
want dan komt zuur
dus maak een vriend, een mooi gebaar
kus een buur
toon en krijg respect
elke vogel zingt zoals gebekt
en iedereen betaalt de huur
uiteindelijk staat je broeder
aan die andere kant van de muur
Beste Jaap,
Als we op deze aarde nu eens alleen op poëtische wijze met elkaar zouden communiceren, zouden we elkaar dan altijd beter begrijpen? Waarschijnlijk niet!
Poëzie kent ook geheimen en onverklaarbare paden.
Wel wordt het veel aangenamer om elkaars boodschap te ontvangen.
Ook dwingt poëzie tot inleving en overdenking. Daarmee verdwijnt de impulsieve reactie die vaak de nuance ontbeert.
Dus slecht ik de muur en kus mijn buur(vrouw) hartelijk!
Beste Keizer , van jouw onwereldse gewauwel word ook niemand wijzer .
Reimen en digten zonder je verstand te licgten.
Maar de vrijheid van het dichten en zwetsen is om de originele Nederlandse taal te kwetsen.
Waar zou je zijn zonder de steun van het gewone Nederlandse volk ?
Rook een pijp en wees psychologisch interessant …. en blijf onbegrijpbaar mompelen .
Dit alles raakt kant noch wal …. maar geloof in je eigen gelal.
De andere woordverdraaiing.
Dag heer Van Velsen,
Elke mening telt.
Ook die van u.
Het kwartje is duidelijk nog niet gevallen.
Meneer keizer.
Comments are closed.