HULSHORST – Door de fuchsiatuin van Gert Jan van den Brink aan de Varelseweg in Hulshorst lopen twee bezoekers uit Amersfoort. Ze willen eigenlijk snel weg, het konijn ophalen voor de vakantie. Maar de fuchsia’s houden hun in de greep en maakt dat ze steeds vol bewondering weer naar de talrijke soorten fuchsia’s blijven kijken.
Het is een voorbeeld van de talrijke bezoekers die uit het gehele land naar Hulshorst komen om de tuin te bewonderen. Gert Jan, inmiddels 75 jaar, is een bekende in fuchsialand. Hij heeft inmiddels al ruim veertig fuchsia’s op zijn naam staan sinds in 2000 de eerste werd vernoemd naar zijn dochter Erna van den Brink. In 2005 onder meer gevolgd door de namen Lydia en de vijf jaar jongeren echtgenote van de fuchsia-liefhebber Stijnie van den Brink.
Een fuchsia die hij zelf nog steeds ziet als zijn beste veredelingsproduct tot nu toe. Maar wellicht komt er binnenkort verandering is wanneer Gert Jan met minimaal drie bloemen naar de keuring gaat. Deze kon de laatste twee jaar niet doorgaan. De eisen zijn streng: er moet een ongetopte plant mee, een getopte en een overjarige plant. Die moet minstens een jaar zijn overgebleven wat men wil zien wat de plant doet als deze wordt gesnoeid. Er zijn ook fuchsia’s die namelijk nooit meer uitlopen.
Eén fuchsia die hij naar de keuring wil brengen krijgt de volle lof van inmiddels gearriveerde bezoekers uit de Flevopolder. Bezoeken van de fuchsia-tuin mag maar in verband met corona alleen op afspraak. De man heeft zelf tien jaar fuchsia’s gekweekt maar is inmiddels overstapt naar het fokken met sierduiven. Al spreekt hij nog steeds van een gezonde ziekte als het gaat om fuchsia-kwekers in hart en nieren, zoals Van den Brink.
Zelf is Gert Jan wat zorgelijk als het gaat om deze getopte bloem. “Hij is nu prachtig maar ik vraag mij af of dit over drie weken ook nog zo is als de keuring is.” Het weer heeft invloed. In tegenstelling tot het merendeel van de kwekers heeft Van den Brink de meeste fuchsia’s buiten staan waardoor ze bijzonder gevoelig zijn voor bijvoorbeeld een hagelbui. Al heeft hij afgelopen winter zelf ook enkele honderden fuchsia’s verloren die in de kas stonden. Een fuchsia moet nu eenmaal op z’n mooist zijn tijdens de keuring en niet drie weken daarvoor.
De familie Van den Brink werd geteisterd door het bevriezen van het gas tijdens de koudste nacht van donderdag op vrijdag tijdens de vorstperiode. Nergens was meer gas in het huis en de kas. In allerijl moesten de houtkachels en een straalkacheltje worden aangestoken. De gasmeter die al enigszins gedateerd bleek was bevroren, vermoedelijk omdat er vocht was bijgekomen.
Het geven van namen gaat Gert Jan goed af. Veel heeft hij vernoemd naar zijn kinderen en kleinkinderen. Zo is de naam Lanimee een samenstelling van de namen van de kleindochters Larissa, Nicole en Esmee. Maar ook zijn fuchsia’s vernoemd naar de landgoederen Groeneveld en Hulshorst of naar de katten Saartje en Pluisje. Maar ook vrienden en bekenden zijn vernoemd. Ook heeft hij Ampies Berg in Doornspijk geëerd met een vernoeming.
De liefde voor de fuchsia komt niet helemaal uit de lucht vallen. Al was het in zijn schooljeugd niet direct deze plant die zijn aandacht trok. Na schooltijd ging hij aan de slag op het landgoed Groeneveld in zijn geboorteplaats Hulshorst waar hij onder meer madeliefjes uit het gazon mocht halen. Na wat toen nog de lagere school werd genoemd (nu basisschool) ging hij naar de landbouwschool, gevolgd door de tuinbouwschool en de vakschool voor de bloemisterij.
Het was dan ook niet vreemd dat hij daarna aan de slag ging bij bloemisterij Bonhof in Nunspeet. Hier deed hij de nodige ervaring op met het kweken van kamerplanten, zoals knolbegonia’s en cyclamen. De omslag kwam toen hij na tien jaar deze baan inruilde voor een baan in de plantsoenendienst van de gemeente Nunspeet. Daar werd nog gewerkt met fuchsia’s die samen met ander zomerbloeiers werden verwerkt in bloembakken en plantenkuipen. Later werd dit minder omdat het allemaal te bewerkelijk was.
In die tijd moet hij besmet zijn geraakt met het fuchsia’s virus, een ‘ziekte’ die hij inmiddels al ruim veertig jaar beoefend. De spieren mogen wat strammer zijn, aan stoppen denkt hij voorlopig nog niet. “Het is een passie en daar kan ik mee door zolang ik kan.” Al wordt het aantal planten wellicht door de loop der jaren heen wat minder. Naar de keuringen zal hij blijven gaan, zolang zijn gezondheid dat toelaat.
In Hulshorst heeft hij de beschikking over een tuin van rond 1.225 vierkante meter. Naast zijn fuchsia’s en wat andere planten staan daarin de bijenkasten van zijn zoon en is er een klein moestuintje te vinden naast de twee vijvers. Het geheel is een lust voor het oog. De schade die het weer aangericht heeft is voor een leek nauwelijks te zien maar staat bij Gert Jan haarscherp op het netvlies.
Voor de winst doet hij het niet, hij verkoopt maar een enkele plant waarbij de klant genoegen moet nemen met wat Gert Jan aanbiedt. Goedgekeurde fuchsia’s gaan naar kwekers maar Gert Jan ontvangt daarvoor geen cent, in de meeste gevallen zelfs geen dankjewel.
Bezoekers komen uit het hele land. Wat dat betreft vindt Gert Jan het wel eens jammer dat zo weinig mensen uit zijn eigen woonplaats naar het bloemenparadijs van hem komen kijken. Ook hen wil hij graag alles vertellen over zijn passie.
Wie op de hoogte is van de fuchsia zal bemerken dat de specialiteit van Gert Jan van den Brink vooral ligt op het terrein van de dubbelbloemige fuchsia. Van alle goedgekeurde fuchsia’s zijn er maar acht enkelbloemig. Dat maakt het wel bijzonder want voor dubbelbloemige is veel kennis nodig. Look a Likes komen bij deze soort fuchsia’s veel voor en soms is het verschil alleen te zien door zeer grote kenners. Wij hebben het niet kunnen ontdekken. Opvallend is ook dat de dubbelbloemige fuchsia’s meestal hangers of half hangers zijn. Bij Gert Jan zijn het meestal opgaande planten. Beter voor de rug overigens.
Door Wijnand Kooijmans
Uit de Veluwse Courant van september 2021
