Eigen bord en bestek meenemen, slapen op een houten stapelbed en 3 muntdouches op de gang. Een menu bestaande uit een heerlijk groentesoepje met vermicelli, aardappelen met bloemkool en een varkenskarbonaadje. Als toetje misschien wel griesmeelpudding met bessensap of een heerlijke plak zelfgebakken cake. Als dagelijkse afsluiting een gezellig en sociaal hoogtepunt: corvee! Kom daar maar eens om in deze tijd.
Voordeeluitjes, Weekendjeweg en Hotelbon zouden verbaasd opkijken!
Nog niet eens zo lang geleden was het bovenstaande heel gangbaar in sommige hotels en pensions op de Veluwe, maar in de jaren voor en vlak na de tweede wereldoorlog weerhield een eenvoudig verblijf de mensen niet om toch voor een paar dagen de koffers of tassen te pakken. In de late jaren 40 en daarna in de jaren 50 stroomden de gasten in groten getale toe. De mensen vonden het geweldig en hadden wel wat over voor een paar dagen Veluws geluk. Men was nog niet zo verwend met luxe en overdaad en thuis in Amsterdam of Rotterdam was het leven vaak nog veel eenvoudiger.
De hotels en pensions in Nunspeet en omgeving schoten als paddenstoelen uit de grond. Al langer was de Veluwe erg in trek bij vakantiegangers die op zoek waren naar rust en natuurschoon, maar in de jaren 50 nam het toerisme een grote vlucht. Men reisde meestal per trein en Nunspeet had het geluk een treinstation te hebben dat aan een van de drukste spoorlijnen van het land lag. Een hotel of pension op loopafstand van de trein was dan ook een groot voordeel. Voorbeeld van zo’n pension was pension Dennendal aan de Spoorweglaan die in 1954 werd omgedoopt tot Plesmanlaan. Andere bronnen geven het Vennenpad aan als adres.
Het pension dateerde uit de tijd, in het begin van de 20e eeuw, waarin rijke notabelen en kunstenaars grote huizen en villa’s lieten bouwen in de bosrijke omgeving van Nunspeet. In de nabijheid van villa Zonneheuvel lieten de gebroeders Freij in 1908 een leuk optrekje bouwen met het doel dit te verkopen. Zij noemen het Dennendal, een mooie , maar eenvoudige villa, helemaal volgens de mode van die tijd. Er woonden verschillende families tot het in 1922 verkocht werd aan de heer Hoeksema, koopman te Meppel. De ligging in het bos, zo vlak naast het station, maakte het uitermate geschikt voor de verhuur aan zomergasten en in 1922 werd er voor het eerst melding gemaakt van verhuur aan pensiongasten. Huize Dennendal werd Pension Dennendal en het aantal gasten groeide tot de 2e wereldoorlog gestaag.
In het jaar 1943 vatte een Amsterdamse ondernemer het plan op om een pension op de Veluwe te beginnen. Een gewaagd plan zo midden in oorlogstijd. De ondernemer was de heer Jung die bij toeval in Nunspeet verzeild raakte en bij het station een bordje Te Koop zag staan bij een prachtige villa. De plek en het huis stonden hem aan en hij kocht het meteen. Er was wel een probleem: Het huis werd geconfisqueerd door Duitse militairen van de Wehrmacht die het huis gebruikten om van daaruit bosbouw te bedrijven. De Duitsers stonden niet bekend om hun fijnzinnigheid waar het bewonen van oude huizen betreft en hun aanwezigheid deed geen recht aan de staat van onderhoud van het huis. Daarbij werd het huis een aantal keren geraakt door artillerievuur en bominslagen bij aanvallen op het treinstation. In 1945 was het huis er dan ook slecht aan toe. Bijna een ruïne. De heer Jung nam het herstel en de renovatie van Dennendal energiek ter hand en het pension kreeg snel de oude staat terug. Het pension werd omgetoverd tot een vakantieoord waar vooral oudere vakantiegasten verbleven. De faciliteiten waren erg eenvoudig. De stapelbedden, het corvee, de eenvoudige maaltijden en het gebrek aan douches zouden tegenwoordig niet meer geaccepteerd worden en in de loop der jaren volgden dan ook vele verbouwingen. Dennendal kreeg kamers met gewone bedden en een douche en toilet op de eigen kamer. Wat een luxe. Het eenvoudige vakantieoord werd een echt hotel. Er werden vleugels aangebouwd en het terrein werd uitgebreid met delen van landgoed Zonneheuvel. Met busladingen tegelijk werden de gasten aangevoerd en de familie Jung nam veel personeel aan om iedereen goed te verzorgen. Het werd nu ook een Landgoed, met in de jaren 70 een nieuwe naam: Landgoedhotel Vennendal.
Was deze naamsverandering een gevolg van de Affaire Dennendal, een zorginstelling in Den Dolder met toevallig dezelfde naam, die in de 70er jaren de publieke opinie bezighield? De naam Dennendal was besmet geraakt doordat er in de psychiatrische afdeling van de Willem Arntsz Stichting, Dennendal, een anti-autoritaire aanpak werd ingevoerd bij de behandeling van patiënten. Toen een van de patiënten verdronk in bad, brak er een landelijke rel uit. De rechtse pers dook er bovenop en het experiment met de anti-autoritaire aanpak werd gestopt. De afdeling Dennendal werd gesloten. De naam Dennendal riep te veel negatieve associaties op en het Nunspeetse vakantieoord Dennendal werd misschien wel om die reden omgedoopt tot Landgoedhotel Vennendal.
Het hotel werd inmiddels gerund door de 2e generatie Jung, die er voor zorgde dat het hotel bekend werd in heel Nederland, maar ook Engelse en Duitse gasten wisten de weg naar het hotel steeds meer te vinden. Het hotel stond bekend om de luxe en nostalgische Veluwse sfeer. Het hotel werd tevens geschikt gemaakt voor vergaderingen en bijeenkomsten, waardoor steeds meer mensen de weg wisten te vinden naar het hotel.
In 2013 werd de leiding van het hotel overgenomen door de dochter van de familie Jung. De 3e generatie nam het stokje over. Zij had de naam inmiddels veranderd in Landgoedhotel Villa Vennendal, waarin het woord Villa verwijst naar de oude villa uit 1908 waarmee alles begon.
Voordeeluitjes, Weekendjeweg en Hotelbon kijken inmiddels niet meer vreemd op. Het hotel is een goedbezochte bestemming geworden in Nunspeet op de Veluwe.
Het restaurant vult zich ’s morgens tussen 7 en 10 uur met hongerige gasten die zich te goed doen aan een rijk gevuld ontbijtbuffet, aan luxe geen gebrek. De keuze is overweldigend. De menukaart voor lunch en diner beperkt zich al lang niet meer tot de aardappelen met bloemkool en een karbonaadje uit de beginperiode. Zou die griesmeelpudding met bessensap nog een mogelijkheid zijn? Dat zou eigenlijk wel moeten. Heerlijk! Een ruime keuze uit mooie gerechten zorgt er voor dat de gasten zich de koning te rijk voelen. Ruime kamers, eigen badkamers, gezellige verblijfsruimten, een zwembad en bars waar men een afzakkertje kan halen, na een dag in het rijke en vermoeiende buitenleven op de Veluwe. De hertengeweitjes aan de muren zorgen er voor dat de Veluwe ook ’s nachts aanwezig is tijdens een goede nachtrust.
Door Bert Biesmeijer
Uit de Veluwse Courant
