Zaterdag jl. stond voor vv Nunspeet de uitwedstrijd tegen Fc Horst op het wedstrijdprogramma. Aangezien Fc Horst zich al veilig had gespeeld, stond er voor hun niets op het spel, terwijl Nunspeet nog steeds in de race voor de 2e Periodetitel is. Ten opzichte van de vorige wedstrijd was het basis team op 2 plaatsen gewijzigd. Enes Keklikoglu was vanwege zijn 5e gele kaart geschorst en Max Jansen kon vanwege zijn vorige week opgelopen blessure niet spelen. Zij werden vervangen door Fabian Zoet en Bram van de Worp.
In de 13e minuut opende de thuisploeg de score. Matijs Valstar werd door Ronald Lok in de diepte aangespeeld, waarna Valstar 2 Nunspeet verdedigers uitspeelde en vervolgens binnenschoot, 1-0. Twintig minuten later kwam Nunspeet door een doelpunt van Marijn Haze weer op gelijke hoogte. Op rechts werd Jonathan van ’t Hof aangespeeld door Fabian Zoet en na een één twee tussen van ’t Hof en Emiel Goud, kon van ’t Hof naar het strafschopgebied van Fc Horst oprukken. Zijn voorzet werd bij de 2e paal door Marijn Haze binnengeschoten, 1-1.
Vijf minuten voor rust moest Fc Horst na de tweede gele kaart voor Roy Kruse met 10 man verder. In de blessuretijd van de 1e helft leek Nunspeet met een voorsprong te kunnen gaan rusten. Het doelpunt van Asse Visscher werd echter vanwege buitenspel afgekeurd.
Na een uur spelen kwam Fc Horst wederom op voorsprong. Tim Schep scoorde uit een vrije trap op circa 25 meter van het doel, 2-1. Jonathan van ’t Hof was het die, 4 minuten later, de stand weer gelijk trok, 2-2. Fc Horst kwam in de 68e minuut weer op voorsprong. Na een overtreding van Jardi Niebeek scoorde Marvin Hanenberg uit de toegekende strafschop 3-2.
Lang kon de thuisploeg niet van de voorsprong genieten. Zes minuten later was het wederom Jonathan van ’t Hof die scoorde, 3-3. Tien minuten voor tijd was het Adi Draganovic die na een vrije trap verwoestend uithaalde en de bal strak in de kruising schoot 3-4. In de extra tijd van de tweede helft was het Jonathan van ’t Hof die zijn derde doelpunt van de middag scoorde, 3-5.
Trainer Werner Pluim maakte na afloop van de wedstrijd de complimenten aan zijn team. “Ik ben echt blij met de veerkracht die we hebben getoond. Op voorhand werd gezegd dat het makkelijk zou worden, omdat Fc Horst nergens meer voor speelt. Maar zij hebben een jonge ambitieuze groep die er echt nog wat van willen maken. Voor mijn groep was dit duel een mooi leermoment, we moeten het echt zelf steeds doen.“
A.s zaterdag 18 mei speelt Nunspeet op Sportpark De Wiltsangh tegen IJVVV. Aanvang 14:30 uur.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Wekker op de sluimerstand
Op menig nachtkastje zijn ze terug te vinden, digitale uurwerken die ’s morgens op luide toon de slaap verstoren. Een oproep om wakker te worden, om op te staan en aan het werk te gaan.
Wanneer je geen acht slaat op die soms hinderlijke aanmaning na een weldadige rust, dan gaat er iets mis of loop je iets mis. Misschien wel iets waar je naar uitkeek of een andere belangrijke zaak.
Een wekker zet aan tot actie.
In de eerste competitiehelft van dit seizoen werd de wekker door het eliteteam van vv Nunspeet vaak niet gehoord of genegeerd. Dat heeft veel onmisbare wedstrijdpunten gekost. Men bleef dromen in plaats van actief opstaan. En als men al opstond dan volgde veelal een slaapwandeling over het groene veld terwijl de spelers dan geen idee hadden wat ze daar doen moesten. De laatste maanden wordt de wekker gelukkig wel gehoord en dat levert resultaat op.
Het lijkt erop dat de laatste weken de wekker in de sluimerstand staat. De oproep wordt wel gehoord, doch met een achteloos handgebaar wordt het irritante geluid tot zwijgen gebracht en men draait zich om en sluimert verder. Dat herhaalt zich een aantal malen totdat de wektoon zo indringend wordt dat die niet meer te negeren valt.
Afgelopen zaterdag in Horst klonk driemaal het alarmsignaal. Drie keer liep Nunspeet een achterstand op. Daarna volgde de gewenste actie. Dat werd dan wel een haastklus onder grote druk.
Dat is de rekening die wordt gepresenteerd aan langslapers.
Een trio tegentreffers met hoog knulligheidsgehalte. Bij de eerste treffer werd op de rechtervleugel de bal simpel verspeeld waardoor de defensie te hoog stond. Een lange bal langs de lijn bracht de linksbuiten van Horst vrij voor het doel. Zijn harde schot ontmoette nog wel een keepershand maar die was onvoldoende stevig de om het onheil te stoppen.
De volgende kaakslag was een vrije trap waarbij er heel veel misging. De onderlinge communicatie tussen de verdedigers en de doelman was belabberd. Het roomboterzachte muurtje stond verkeerd en de doelman ook. Weer een striemend signaal van de wekker.
De laatste tegengoal was een discutabele strafschop. Vier blauw-gele verdedigers en de doelman waren niet in staat om één aanvaller te neutraliseren. Op rand van het strafschopgebied constateerde de arbiter een overtreding die hij penaltywaardig vond. Een zware en aanvechtbare beslissing. Doelman Jardi Niebeek en de verdedigers toonden bij alle tegentreffers niet hun beste kant. Zo ging Nunspeet driemaal neer, maar gelukkig geen enkele keer knock-out.
Het steeds weer opstaan gebeurde aan de hand van Jonathan van ’t Hof. Hij schoot een prachtige hattrick in de boeken, gaf een prima assist waaruit door Marijn Haze gescoord werd en forceerde een vrije trap die door Adi Draganovic werd omgezet in de broodnodige 3-4 voorsprong. Ook raakte hij buiten bereik van de doelman nog de paal. Hij werd terecht bejubeld en ‘Man van de Wedstrijd’. Met zijn snelheid en behendige acties was hij zaterdag ongrijpbaar De Nunspeetse zege mag voor het grootste deel op zijn conto worden bijgeschreven. Deze vorm moet hij nog even vasthouden.
De productiviteit van Jonathan van ’t Hof, Marijn Haze en Adi Draganovic deed het defensief falen vergeten. Het was een moeizame zege tegen een opponent die een ruime halve wedstrijd met tien man verder moest. Voor de toeschouwers vergoedde de spanning veel en de amusementswaarde was weer ongekend hoog, net zoals een week geleden tegen DOSK. Mede daardoor blijft het ongewis hoe de ontknoping eruit gaat zien. Liever deze twijfelachtige uitkomst vol spanning dan het bekijken van een langzaam uitdovende Veluwse nachtkaars. Het wachten is op een misstap van de concurrentie en dan erop vertrouwen dat Nunspeet daarvan profiteert. Elke profetie daaromtrent is heikel en wankel!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.