Nunspeet trekt aan het kortste eind in een wedstrijd met twee gezichten

1
1012

Op een zonovergoten sportpark Orderbos moest Nunspeet het zaterdag jl. opnemen tegen csv Apeldoorn. Op dat moment één van de 3 koplopers in de 1e klasse D Oost.

Vanaf de aftrap liet Nunspeet zien, dat het met aanvallende bedoelingen naar Apeldoorn was afgereisd. Het was echter csv Apeldoorn dat via Laurence van den Enk, uit een counter, een goede kans kreeg om de score te openen, zijn schot ging echter naast. In de twaalfde minuut was het Nunspeet dat scoorde. Een vrije trap, vanaf de eigen veld helft, van Reijer Roelofsen bereikte, nadat een verdediger van csv Apeldoorn onder de bal doorliep, Dani Schmitz aan de linkerzijde van het veld. Zijn lage strakke voorzet bereikte Vincent Huisman, die beheerst scoorde, 0-1.

Direct vanaf de aftrap zocht csv Apeldoorn de aanval. Een diepe bal op Patrick Maneschijn wist Jardi Niebeek op de rand van het strafschopgebied onschadelijk te maken. Even later kreeg Cali Daniel een opgelegde kans om de gelijkmaker te scoren. Zijn inzet ging van de buitenkant van de paal naast. Halverwege de eerste helft kreeg Nunspeet de kans om de score uit te breiden. Melle van der Woude kon de voorzet van Emiel Goud echter niet vol te raken. In de 33e minuut viel de eerste gele kaart van de wedstrijd. Na een passeeractie viel Lars Huber in het strafschopgebied. Scheidsrechter Delsink zag hier geen strafschop, maar een schwalbe in.

Vier minuten voor de rust kreeg Dani Schmitz, na een pass van Melle van der Woude, in een 1 op 1 situatie de uitgelezen kans om de score te verdubbelen. Keeper Dean Bredewolt wist met zijn voet redding te brengen. Op slag van rust was het aan de andere kant Jardi Niebeek die de gelijkmaker wist te voorkomen.

Om de wedstrijd weer onder controle te krijgen, had csv Apeldoorn-trainer Jan Kromkamp, na de rust, twee wissels en omzettingen in de opstelling toegepast. Deze wijzigingen hadden in de 52e minuut al direct resultaat. Laurence van den Enk scoorde na een pass van Lars Huber de gelijkmaker. Drie minuten later was het wederom Laurence van den Enk die het net wist te vinden, 2-1.

In de jacht op de gelijkmaker gaf Nunspeet veel ruimte achter de laatste linie weg. In deze fase wist Jardi Niebeek csv Apeldoorn van het scoren af te houden. Maar in de 73e minuut was hij bij een strafschop van Lars Huber kansloos, 3-1. De strafschop was het gevolg van een overtreding op Cali Daniel. Hierna wist Jardi Niebeek bij een afstandsschot en in een 1 op 1 situatie zijn doel schoon te houden.

In de tweede minuut van de extra tijd werd er na een handsbal in het strafschopgebied, van Nigel Michels, een strafschop aan Nunspeet toegekend. Deze werd door Marnix Tissingh benut, 3-2. In de vijfde minuut van de extra tijd was het Nigel Michels die de eindstand op 4-2 bracht.

A.s. zaterdag krijgt Nunspeet kans op revanche als Bennekom op bezoek komt op sportpark De Wiltsangh. Aanvang 14:45 uur.

1 REACTIE

  1. Wrange deceptie

    Voetbal is geen wetenschap.
    Het is een spel dat wordt beïnvloed door onbeheersbare omgevingsfactoren, externe variabelen en toeval. Tussen goede wil en een juiste uitvoering gaapt soms een onoverbrugbaar ravijn. Dat weten alle spelers en ook de trainers. Tenzij je natuurlijk Louis van Gaal heet. In dat persoontje zit een ongewenste en giftige mixtuur van hoogmoed, betweterigheid, egocentrisme en een chronisch en ongeneesbaar gebrek aan fatsoen. De hoofdtrainer van vv Nunspeet, Lucas Hoekman, kan men daar beslist niet van betichten. In Apeldoorn stuurde hij een formatie de groene weide in die er logisch en wenselijk uitzag.

    De competitie is na zaterdag drie wedstrijden oud, anders gezegd een zestal halve duels.
    In de eerste vijf helften wist vv Nunspeet het heiligdom brandschoon te houden, mede doordat doelman Jardi Niebeek razendsnel naar volwassenheid groeit. In elk van die vijf halve krachtmetingen ontwikkelde het spel van vv Nunspeet zich in een positieve en hoopvolle richting.
    In de eerste helft tegen CSV Apeldoorn kwamen de Blauw-Gelen tot het beste spel tot dan toe!
    Er werd een terecht verkregen 1-0 voorsprong verdedigd en Dani Schmitz verzuimde kort voor de rust alleen voor het doel de keeper te verschalken. Als de voorsprong was verdubbeld dan ontstaat er een variabele die de loop der dingen wezenlijk had gewijzigd. Geen wetenschap…

    Echter na de spreekwoordelijke thee liep Nunspeet tegen een ontnuchterende desillusie aan.
    Een kwartet treffers zorgden voor evenveel akelige schroeivlekken in het net achter doelwachter Niebeek die desondanks opnieuw de beste prestatie aan Nunspeetse zijde afleverde.
    Geheel onverwacht kwam de ommekeer niet. Voor de rust balanceerde de verdediging steeds op een dun en wankel draadje. Bij vijandelijke tegenaanvallen lag er te veel loze ruimte achter de defensie. De Apeldoornse aanvallers maakten daar veelvuldig gebruik van door in de omschakeling de bal in die braakliggende zone te laten landen. Dat leverde te vaak hachelijke situaties op voor het Noord-Veluwse doel. Hoewel die dreiging zich vaak aandiende, bleef de defensie tegen de middenlijn spelen. Verder terugzakken dwingt de opponent tot langer combineren op het middenveld en geeft meer kansen om daar het aanvalsspel te onderbreken. Dat inzicht ontbrak zaterdag binnen de lijnen. Daarbuiten merkte iedereen het op.

    Na de 2-1 achterstand was vv Nunspeet een reddeloze drenkeling. Trainer Hoekman wierp nog een aantal reddingsboeien in de kolkende branding door o.a. Dani Schmitz te vervangen voor Max Engelmann en dirigeerde laatste man Reijer Roelofsen naar de meest vooruitgeschoven positie.
    Geen luxe maar wanhoop. Schmitz eiste vrijwel elke vrije trap op, doch dat leverde zelden een kansrijke voortzetting op. Voeg daarbij dat Vincent Huisman in de tweede helft meer worstelde dan voetbalde en de aanvallende machteloosheid is verklaard en dat terwijl de defensie van CSV Apeldoorn de minste linie aan Apeldoornse zijde was.

    Een teleurstellende nederlaag waar niet veel op aan te merken is. De Apeldoorners waren sneller, balvaardiger en vaster in de combinaties. Ook toonde ze een niet aflatende gedrevenheid.
    De arbitrage was minder op dreef, inclusief de beide grensrechters, die soms de grens van het recht overschreden en meer als supporter dan als objectieve support voor de fluitist de vlag zwaaiden.
    Het wordt tijd voor neutraal voetvolk langs de lange lijnen.

    Volgende week thuis tegen Bennekom zal blijken of dit team uit deze oorvijg lessen heeft getrokken.
    Een goed resultaat is noodzakelijk om niet te vroeg in de modderige bodem van de ranglijst weg te zakken!

    Met groet, gedachten en een glimlach,
    Kees Keizer
    ‘Waar licht het landschap raakt’

Comments are closed.