Nunspeet heeft in de uitwedstrijd tegen DOS Kampen, door doelpunten van Jonathan van ‘t Hof en Dominique van de Grift, de vijfde overwinning op rij behaald. De ploeg van trainer Lucas Hoekman begon de wedstrijd ten opzichte van vorige week met één wijziging. Lars ten Dolle nam de plaats van de geblesseerde Marnix Tissingh in.
DOS Kampen ging vanaf het begin van de wedstrijd voortvarend van start. In de 6e minuut kwam Nunspeet goed weg. Na een corner vanaf rechts schoot Ruben Meijer tegen de onderkant lat. Zeven minuten later werd Allan Bakker, met een pass vanaf de eigen helft, de diepte ingestuurd en liet 2 verdedigers achter zich. Oog in oog met keeper Jardi Niebeek verloor hij echter de controle over de bal en kon Enes Keklikoglu eenvoudig uitverdedigen. Hierna kreeg DOS Kampen via Allan Bakker met een kopbal en een vrije trap mogelijkheden om de score te openen. Aan de andere kant waren het Jonathan van ’t Hof en Melle van der Woude die Lars ten Dolle en Dominique van de Grift in stelling brachten. Beide schoten vanaf de rand van het strafschopgebied over.
Na de rust kreeg Emiel Goud de kans de score voor Nunspeet te openen. Nadat Dominique van de Grift een vrije trap snel nam, kon Emiel op de rand van het strafschopgebied geheel vrij op het doel schieten. De bal ging echter net naast. Tien minuten in de 2e helft bracht Jonathan van ’t Hof alsnog de 0-1 op het scorebord. Nadat Emiel Goud de bal van een verdediger veroverde, werd zijn voorzet door de verdediging van DOS Kampen slecht verwerkt en precies voor de voeten van Jonathan gespeeld, die vervolgens kon scoren. Acht minuten later verdubbelde Dominique van de Grift de score. Een als voorzet bedoelde bal kwam via de hak van een verdediger van DOS Kampen precies voor de voeten van Dominique, die verwoestend uithaalde, 0-2. Vijf minuten later kreeg Dominique weer een scoringskans. Al vallend kopte hij de bal echter precies voor de voeten van de keeper.
In de 77e minuut voorkwam keeper Jardi Niebeek de aansluitingstreffer. Op een laag en hard schot van Twan Knul wist Jardi met zijn voet redding te brengen. Twee minuten later moest hij alsnog capituleren. Uit een vrije trap, vanaf links, van Ruben Meijer kopte Twan Knul de aansluitingstreffer binnen, 1-2. Hierna ging DOS Kampen nog op zoek naar de gelijkmaker, maar kwam niet meer tot scoren.
Door het verlies van DZC ’68 tegen DTS ’35 Ede is Nunspeet opgeklommen naar de 3e plaats. En staat het 4 punten achter op koploper DTS ’35 Ede en 1 punt op csv Apeldoorn, nummer 2 van de ranglijst.
Reactie van trainer Lucas Hoekman: ”Zij hadden maar zo op voorsprong kunnen komen, maar daarna hebben wij een solide wedstrijd gespeeld. Zonder overigens groots te voetballen. Vooral de 0-2 was een beauty: een aanval over meerdere schijven en Dominique hard en hoog raak in het dak van het doel. Daarna was het wel gespeeld alleen maken zij uit een geweldige kopbal nog de aansluitingstreffer.”
A.s. zaterdag 16 april speelt Nunspeet op sportpark de Wiltsangh tegen KHC. De wedstrijd begint om 14:45 uur en zal onder leiding van scheidsrechter W. O’ Niel staan.
Realisme is ook een kwaliteit
De laatste weken stapelt de Nunspeetse elite-elf succes op succes met als resultaat een puike 3e plek op de ranglijst. De Veluwenaren verkeren nu in sferen die de vereniging en de trouwe aanhang al heel lang niet meer hebben geproefd. De laatste seizoenen stonden bijna onophoudelijk in het teken van lijfsbehoud. Er was een voortdurende strijd om weg te blijven van een terugstap naar lagere regionen. Die periode heeft bij de supporters hier en daar voor sportieve trauma’s gezorgd, hetgeen overigens een elitair luxeprobleem is in deze woelige wereld.
In een omzien naar die periode kan het huidige seizoen als wondverzorging, littekenbehandeling en psychotherapie worden gekenmerkt. Die verpleging verloopt onverwacht zeer succesvol. Het hoofd bivakkeert nu vaker in wollige wolken waar het in het verleden veelal mistroostig op schoenveterhoogte ronddoolde.
In het laatste duel tegen DOS in Kampen kreeg het succes verder omvang. Opnieuw drie kostbare punten werden er aan het saldo toegevoegd. Die puntenopbrengst zorgt ervoor dat dit seizoen cijfermatig niet meer kan mislukken. De voetbalkenners beseffen dat tussen puntenaantal en vertoond spel een wereld van verschil schuil kan gaan. In dromen of een sprookje gaan geloven is een ieder gegund. Soms ontstaan er ontwikkelingen waar de ratio geen vat op heeft. In de huidige competitie liggen de kwaliteiten van alle deelnemende teams zeker niet onoverbrugbaar of mijlenver uiteen. De grens tussen winst of verlies is soms geringer dan schaamhaardikte. Dat biedt ruimte aan het onverwachte en schijnbaar onmogelijke.
Persoonlijk ervaar ik het als verheffend dat het realisme en een heldere, objectieve voetbalblik bij technisch hoofdverantwoordelijke, Lucas Hoekman, terug is. Hij besefte dat halverwege rusten met een brilstand ook met een 2-0 achterstand had kunnen uitpakken. Al snel in de strijd trilde de lat vervaarlijk boven doelman Niebeek, maar op fortuinlijke wijze had het ronde leer meer voorliefde voor terugkeer op het speelveld dan voor een dikke zoen met het doelnet. Niet veel later dook een Kamper counter dreigend op voor de Nunspeetse goalie, doch sluitpost Niebeek maakte dat onraad vakbekwaam onschadelijk.
De thee moet wel uit een uitzonderlijke melange zijn samengesteld, daar Nunspeet na die slok met meer vaart en variatie op het podium acteerde. De balvastheid en de accuratesse gingen naar een hoger niveau en snelle positiewisselingen stichtten verwarring in het defensieve hart van de Kamper equipe. De 0-1 kwam tot stand door vasthoudendheid van Emiel Goud, die een verspeelde bal terugveroverde en gevaarlijk voor het doel schoof. Daar werd de voorzet matig verwerkt waardoor Jonathan van ’t Hof met dichte ogen en handen in de zak eenvoudig en nonchalant doeltreffend in kon prikken.
De tweede Nunspeetse treffer was een projectiel met dodelijke impact van Dominique van der Grift.
Het was een kernexplosie die we nooit op het slagveld hopen mee te maken maar op het voetbalveld op een staande ovatie kan rekenen. Inlijsten en voorlopig aantekenen als treffer van het seizoen!
Diezelfde Van der Grift dook niet veel later nog een keer op voor het lege doelvlak van bijna 18 m2.
De DOS-doelman verdedigde circa 1 m2 van dat vlak en uitgerekend op dat te vermijden vlekje mikte Van der Grift en zag de 0-3 voor eeuwig vervluchtigen. Treffen en missen gebundeld in één lichaam. Dat is sport!
Ondertussen striemde een hagelbui als een gesel over de acteurs. Met het wegsmelten van de het witte tapijt smolt ook de voorsprong van Nunspeet. ‘Zonder groots te voetballen’, zo stelde trainer Lucas Hoekman reëel en nuchter vast, bleken de in Stella-rood gestoken Nunspeters solide genoeg om de magere voorsprong tot eindzege te promoveren.
Over promoveren gesproken, zou het…?
Ach, dromen en sprookjes; daarin komen de twee toppers CSV-Apeldoorn en DTS ook nog langs.
Welterusten!
Met groet, gedachte en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.