“Hey, ’t is oké”, wat is dan oké?
De Overheid heeft deze slogan bedacht als aanmoediging om aan een bekende op een rustige manier je bezorgdheid te uiten over diens gemoedstoestand.
Het is oké om te zeggen dat je gemerkt hebt dat diegene stiller is en somber op je overkomt dan anders.
Dan zou je eerst kunnen vragen of dat klopt en of je er naar mag informeren.
Vraag of je er met elkaar over kan en mag praten.
Je kunt dan eerst eens luisteren hoe het met diegene werkelijk gaat en informeren of je diegene misschien ergens mee kan helpen.
Een vraag als “Hoe gaat het?” zal al gauw met “Goed hoor” afgedaan worden, terwijl er wel degelijk een sombere ondertoon aanwezig kan zijn; per slot ken je diegene al langer en heb je door dat er iets aan de hand is.
Een rechtstreekse vraag als “Ben je soms depri?” heeft niet zoveel zin.
Degene aan wie je dat vraagt, zal niet direct zeggen: “Ja, dat heb je goed gezien”.
Eerder zal hij/zij dan waarschijnlijk geen antwoord geven en wegdraaien.
Meestal treedt de verergering van de depressieve klachten in het voor- en najaar op, maar kan ook in de donkere wintermaanden voorkomen.
Nu heeft het seizoen er niets meer mee te maken in dit “Corona-jaar”.
Omdat er 24/7 informatie gedeeld wordt over de verspreiding en de ernst van het corona-virus kan dat voor gevoelens van onzekerheid, angst en stress zorgen.
De corona-maatregelen zorgen voor veranderingen in het dagelijkse leven.
Het wegvallen van allerlei activiteiten op allerlei gebieden in de samenleving, zoals thuisblijven, contactverbod en 1,5 meter maatschappij versterken het eenzaamheidsgevoel.
Isolatie is een van de meest ingrijpende maatregelen.
Voor iedereen is het een harde dobber, maar voor mensen die gevoelig zijn voor somberheid en depressie is het extra moeilijk.
Het gemis van een hand op de schouder of een arm om diegene heen maakt het niet beter.
“Hey, ’t is oké” om contact te zoeken wanneer je merkt dat een bekende het moeilijk heeft, maar ook wanneer je het zelf moeilijk hebt.
Wat kan je er nog meer aan doen?
Toon je interesse. Zoek afleiding.
Bel een keertje op en spreek je zorgen uit.
Stuur een appje, een mailtje of een kaartje met aandacht voor de moeilijke situatie.
Ga met in acht neming van de 1,5 meter bij diegene aan.
John en Carolien Polderman – Götte, huisartsen
