ELSPEET – Wie een bezoek brengt aan Optiekhuys Elspeet zal zich verbazen over de etalage. Daar zijn tot januari heel veel spulletjes te zien van verzamelaar Hans Vlijm. Voor Johan en Anette Schreuder om met iets bijzonders aandacht te trekken voor hun zaak en voor Hans Vlijm een mooie gelegenheid om zijn verzameling te tonen. Alles heeft te maken met zijn dienstverband bij de VAD, (Veluwse Autobus Diensten) waar hij als 15-jarige jongen aan het werk ging en na veertig dienstjaren met pensioen ging. Al die jaren heeft hij zich ontfermt over grotere en kleine spullen die in de afvalbakken terechtkwamen van de busonderneming.
Hans:,,Na de ambachtsschool begon ik als leerling spuiter in de werkplaats van de VAD in Apeldoorn. Ik ging met de bus, maar wist helemaal niet waar de VAD-werkplaats gevestigd was. De chauffeur, Jan Plezier, heeft me toen de weg gewezen en ik zei tegen hem, misschien worden we wel collega’s. Ik werd aangenomen en kreeg de eerste dag een emmer, een spons en waterproof schuurpapier. Maar al snel had ik de topjes van mijn vingers stuk geschuurd. Bij thuiskomst zei ik tegen mijn moeder ,hier blijf ik niet’. En je ziet hoe raar het kan lopen maar ik ben er tot mijn pensioen gebleven”. En in die veertig jaar heeft hij veel meegemaakt. Voor we over zijn verzameling beginnen komen er veel herinneringen en verhalen naar boven.
De Vandalisme-man
Na zijn eerste jaren als leerling spuiter werd Hans ook stoffeerder. En als zodanig kon hij volop aan de slag. En dan toont Hans met een krant van 1984 uit zijn verzameling waar hij met een grote foto in staat vermeld als reparateur van vernielde stoelen. De kop: Schade vandalisme VAD-bussen jaarlijks kwart miljoen’. Citaat: Wat veel gebeurt is het besmeuren van zittingen en ramen met viltstiften en regelmatig worden stoelen met een mes opengereten. Dat gebeurt vaak achterin, voorin heb je minder last. We hebben in onze garage een speciale man lopen die schade aan de bussen herstelt” aldus een woordvoerder in de Apeldoornse krant van 1984. Voor die man, (Hans) was het een dagtaak om die schade te herstellen. Bij het tonen van een foto van beschadigde stoelen kan hij zich nog opwinden, wie doet nou zoiets, gewoon met een scherp mes de stoelen stuk snijden. Hans:,,Ik was dus alle dagen bezig met vandalisme. Nu wordt heel ander materiaal gebruikt waardoor er ook minder schade is. Maar gelukkig waren er ook leuke dingen te beleven. Vaak mocht ik mee als er weer een nieuwe bus in gebruik werd genomen. Dan kon ik aan het werk als spuiter om de bussen van belettering of stadsemblemen te voorzien.
De verzameling
Tijdens mijn werk zag ik vaak spullen verdwijnen in de vuilnisbak. Dat vond ik wel eens jammer”. En dan toont hij weer onderdelen van zijn verzameling. Uit een doos haalt hij enkele unieke bus tekeningen op hout die stammen uit 1926. , Je kunt het niet bedenken wat allemaal werd weggegooid, het is echt gigantisch. Zo staan in de etalage mooie mini exemplaren van bussen, een oude verbandtrommel, een boekje met dienstregeling uit 1955 met voorop het kerkje van Staverden, een foto van de bus 7319 die door hem was opgeknapt, halteborden en nog vele andere attributen. Ook bezit Hans een aantal stropdassen van chauffeurs van diverse busmaatschappijen zoals Connexxion, Midned en Syntus ,gewoon leuk om te hebben’. Dat is ook de enige drijfveer voor de verzameling, gewoon leuk om te hebben.
Ook heeft hij tijdens zijn dienstverband gewerkt aan de cabrio-bus die werd gebruikt tijdens de desastreuse Koninginnedag in Apeldoorn en natuurlijk heeft hij een foto van die bus. ,,Hans het zou mooi zijn als er voor alle materialen een museum zou komen, met onder andere de oude bussen die nog aan de Vlijtseweg in Apeldoorn staan. Ze kunnen nog rijden en worden af en toe gebruikt bij een jubilaris”. En dan duikt hij weer in zijn dozen met spulletjes en toont weer kleine materialen als busbordjes, waaronder de buurtbus halte Kupperweg, (heeft u niet vergeten te reserveren) krantenknipsels, foto’s van 60 jaar VAD, modelbussen en zo voort. Omdat de kleinere materialen van zijn verzameling in dozen in de optiekzaak staan kan hij niet alles laten zien, maar er is veel wat verwijst naar de geschiedenis van de VAD.
Hij hoopt dat er nog eens een mogelijkheid komt om het op een mooie manier ten toon te stellen, al verwacht hij dat eigenlijk niet meer. ,Dat ik dit nog heb vind ik gewoon heel leuk. Nog steeds als ik iets zie maak ik er een foto van. Zo heb ik nog foto’s van het zogenoemde aquarium, de werkplaats die er niet meer is. Het is pure nostalgie waar ik van kan genieten. Het is bijzonder omdat de VAD in Apeldoorn definitief is opgeheven. Ik heb dus een flink stuk geschiedenis in huis”. De spulletjes blijven nog tot januari in het Optiekhuys Elspeet. Daarna zal Hans zijn verzameling weer thuis opslaan en zal de etalage weer worden ingevuld met een ander thema.
Meer verzamelingen bekijken? Zie https://www.nunspeet.nu/de-verzamelaar/
Heeft u ook een bijzondere verzameling? Laat het ons weten via info@nunspeet.nu en misschien ziet u uw verzameling binnenkort ook in de Veluwse Courant.
AG
Dit artikel is het eerst gepubliceerd in de Veluwse Courant als onderdeel van de rubriek: De Verzamelaar.
