Zaterdag speelde Nunspeet de laatste competitiewedstrijd van 2025. Na het onnodige verlies tegen Zeewolde stond de altijd beladen derby tegen angstgegner Fc Horst op het programma. Nunspeet hoopte het jaar met een goed resultaat af te sluiten, maar keerde uiteindelijk met lege handen huiswaarts.
De wedstrijd begon rampzalig voor de ploeg van trainer Gert Jan Karsten. Al binnen één minuut keek Nunspeet tegen een 1-0 achterstand aan, nadat twee opeenvolgende defensieve missers Fc Horst in staat stelden vroeg toe te slaan. Een flinke domper, maar Nunspeet liet het hoofd niet hangen.
Na de vroege treffer herstelde Nunspeet zich knap en ontspon zich een duel tussen twee gelijkwaardige ploegen. Beide teams kregen mogelijkheden om tot scoren te komen, maar verdere doelpunten bleven in de eerste helft uit. Met een 1-0 voorsprong voor de thuisploeg zochten beide teams de kleedkamers op.
Ook na rust veranderde het spelbeeld nauwelijks. De strijd bleef in evenwicht, met aan beide kanten kansen. Twintig minuten voor tijd kreeg Horst een terecht toegekende strafschop, die feilloos werd benut: 2-0.
Toch gaf Nunspeet zich niet gewonnen. In de 85e minuut bracht Rik Stokvis de spanning volledig terug door een buitenkansje te verzilveren en de stand op 2-1 te brengen. In een hectische slotfase, waarin maar liefst zes minuten blessuretijd werden bijgetrokken, probeerde Nunspeet nog een punt uit het vuur te slepen.
Fc Horst wist echter stand te houden en trok de overwinning over de streep. Zo eindigde de derby én het competitiejaar voor Nunspeet in mineur.
A.s. donderdag 11 december speelt Nunspeet op Sportpark De Wiltsangh een oefenwedstrijd tegen Zwart Wit ’63. Aanvang 20:00 uur.
Hoekige Minireportage met bondig resumé.
Het sentiment verschuift met het seizoen.
Even een stapje terug in de tijd.
De lente en het vorige voetbalseizoen waren nog niet voorbij en Nunspeet was nog volop in de race. Een promotiekandidaat. Hoe het uiteindelijk verliep is alom bekend, maar toch; we waren erbij in de top, als winnaar van een periode.
We verwerkten de teleurstelling en staken geruisloos de zomer over op weg naar een volgend seizoen met nieuwe rondes, nieuwe kansen.
En nu, terwijl het nog herfst is, ligt Nunspeet als degradatiekandidaat tussen het natte blad, zwak en onmachtig, in de modderpoel van de Tweede Klasse.
Hoe kon het gebeuren dat Nunspeet hulpbehoevend in het moeras is weggezakt?
Er zou toch gebouwd worden aan een nieuw Nunspeet dat in de steigers gezet zou worden om de stap naar de 1e klasse te kunnen maken? De divisies laten we maar rusten.
De harde feiten geven aan dat er meer aan sloopwerk wordt gedaan dan aan constructiewerk. Nu drie wedstrijden achtereen een nederlaag te verwerken krijgen is een bittere pil. Nunspeet is het enige team dat in de laatste drie duels geen punten verzamelde. Zelfs degradant Batavia pakte een puntje tegen Zeewolde, iets wat Nunspeet vorige week niet lukte.
Waarom zien de meeste tegenstrevers er tegen Nunspeet zo sterk uit? Dat zijn toch niet allemaal kampioenskandidaten of bovengemiddeld goede topteams?
Of spelen ze tegen Nunspeet allemaal hun beste wedstrijd? Natuurlijk niet!
Nunspeet geeft ze alle gelegenheid om in de onderlinge duels te excelleren. Tegen FC Horst werd dat zaterdag nog eens expliciet geëtaleerd. Ongeconcentreerd beginnen, het middenveld volledig uit handen geven, zelden vlotlopende combinaties en de kansen die er desondanks wel kwamen, niet kunnen verzilveren. Dat is geen receptuur voor een helend geneesmiddel bij een kwakkelende patiënt.
Aan inzet en ijver geen gebrek, dat siert het team. De vraag borrelt op of al die energie wel op de juiste wijze wordt geïnvesteerd? Om slordigheid te compenseren is veel arbeidsvermogen nodig. Met beheersing, zorgvuldigheid en inzicht valt veel te besparen. Die besparing kan dan worden ingezet om weer eens aanhoudend druk op de opponent uit te gaan oefenen.
De minuut stilte hebben we niet meegemaakt, doch het aanvankelijke wondermiddel van ‘hoog druk zetten’ is al weken terug ter ziele gegaan en begraven.
Dat eindeloos wisselen zorgt ook voor vraagtekens. De indruk wordt gewekt dat de staf een bonus krijgt uitbetaald voor elke toegepaste wissel.
Tien duels met vijf wissels: kassa!
Bij het ontstaan van blessures zijn wissels onontkoombaar. Maar komen al die wissels op de juiste posities. Om het tij te keren, een dat kan nog zeker, moet er een vast team worden samengesteld dat niet elke week wordt ingeruild voor een andere compositie. Begin voor rust en stabiliteit nu eens met een verdediging vol ervaring en routine. Centraal achterin met Andrew Galea en Hermen Dam, geflankeerd door Karim Mulder en Dylan van de Worp. Vier spelers die hun sporen in voorgaande jaren op dit niveau hebben achtergelaten en verdiend. Dat moet de basis vormen. Dat ontkennen is zinloos.
Verder zijn er middenvelders genoeg beschikbaar om daar een goed blok te vormen.
Aanvallend zijn de mogelijkheden beperkter. Daar moeten de acteurs scherper en beter gaan presteren. Met een extra scheutje voetbalgogme, dat wil zeggen slim en geslepen, kan er veel meer aan treffers geproduceerd worden.
Dat gogme zit niet in voeten of benen, maar dik anderhalve meter hoger.
De competitie gaat winterslapen, Nunspeet overwinteren o.a. met een trainingskamp in het Spaanse Torremolinos. Bij terugkomst verwachten de supporters een hernieuwde, frisse, opgewarmde en energievolle selectie.
Met die ingrediënten moet de weg omhoog weer worden ingeslagen. De eerste periode is lichtjaren ver verwijderd, voor de tweede en de derde periode ligt alles nog open. Zelfs voor het blauw-gele Nunspeet.
Bondig resumé:
– nog verder wegzakken is geen optie.
– val voorlopig terug op zekerheid van routiniers.
– laat het basisteam wat langer ongemoeid voor meer vertrouwen.
– aan de gespeelde duels valt niets meer te wijzigen, wel veel van te leren.
Met eindejaarsgroet, wisselende gedachten en ondanks alles een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Helemaal eens voor wat betreft de verdediging. Elke week nu een foutje. helaas kost dat punten.
Aanvallend was Asse Visscher ook weer onzichtbaar. Laat Stokvis daar maar starten.
positief vond ik Kranenburg. met zijn techniek en ervaring een basisplaats verdiend.