Toen & Nu: Terugblik met oud-wethouder Paul Gommers

0
1992

In de rubriek ‘Toen en Nu’ laten we Nunspeters en oud-Nunspeters terugkijken aan de hand van een oude foto die in onze archieven is opgedoken. 

Paul Gommers brengt as van veteranen naar hun laatste rustplaats

NUNSPEET – Het is 1982 als de raadsleden voor de jaarlijkse fotosessie moeten poseren. Wethouder Paul Gommers haalt nog even een kammetje door zijn haar. Een terugblik met Gommers is als een vulkaaneruptie, lawine en tsunami te gelijk. Overspoeld door een feitenkennis en woordenvloed, waar geen einde aan lijkt te komen, komt Gommers al snel uit bij zijn stokpaardje V.O.K.S. Maar daarover later meer.

Hoe is het hem vergaan sinds de foto in 1982 werd gemaakt? ,,Eerst maar over die snor. Die is in 1993 verdwenen. Eigenlijk weet ik niet eens meer waarom ik die heb weggehaald. Ik was op vakantie in Frankrijk en besloot spontaan om die snor af te scheren’’, begint hij. Vervolgens praat hij nog een stief kwartiertje door over de manier waarop hij de snor heeft afgeschoren. Op de vraag hoe hij terugkijkt op zijn tijd als wethouder zegt hij dat hij het een hartstikke mooie tijd vond, waarin hij veel heeft geleerd. Natuurlijk zijn de anekdotes niet van de lucht maar één van de meest opmerkelijke is wel die uit 1992. Er zou een ‘bereden groep’, een onderdeel van de politie, naar Nunspeet komen. Gommers zou hen verwelkomen met een koets bij de gemeentegrens van Nunspeet. Helaas kwam de koets niet opdagen, waarna Gommers achterop het paard van de commandant klom en zo Nunspeet introk. In zijn tijd als wethouder heeft hij ook zo’n zeventig paren in de echt verbonden die steevast een milieuvriendelijk cadeau van hem kregen. Na zijn periode in de gemeenteraad ging beroepsmilitair Gommers weer terug naar het oude nest Defensie. ,,Ik ging met Defensie praten om te zorgen dat ze me niet te ver weg zouden sturen, het is uiteindelijk Harderwijk geworden’’, stelt hij tevreden vast. Diepgeworteld in Defensie, kwam Gommers in 2003 in aanraking met V.O.K.S., Vereniging Oud Korea Strijders, waar hij in eerste instantie donateur van werd. ,,Voor ik het wist werd ik daar in oktober 2011 benoemd tot penningmeester en vanaf januari 2017  ben ik voorzitter.’’ 

Noord-Korea viel op 25 juni 1950, met steun van communistisch China en de Sovjet-Unie, Zuid-Korea binnen. Zuid-Korea was een bondgenoot van de Verenigde Staten. Er werd door de Verenigde Naties een internationale troepenmacht georganiseerd om Zuid-Korea te helpen. Vijf jaar na de Tweede Wereldoorlog was er in Nederland weinig animo om ook mee te doen, maar onder zware Amerikaanse druk werden toch toezeggingen gedaan om 4700 Nederlandse soldaten naar het front in Korea te sturen. De Nederlandse dienstplichtigen werden niet gedwongen om naar Korea te gaan en er werd een campagne opgezet om vrijwilligers hiervoor te werven. Na een spoedcursus ‘oorlogsvoering’ werden de mannen op transport naar Korea gezet. Uiteindelijk duurde deze oorlog  tot aan de wapenstilstand die op 27 juli 1953 werd ondertekend. Tijdens deze oorlog sneuvelden 123 Nederlandse soldaten. Hiervan liggen er 116 begraven op het VN oorlogskerkhof in Pusan in Zuid Korea. Omdat de Korea-oorlog tussen de Tweede Wereldoorlog en de Vietnamoorlog plaatsvond, wordt de Korea-oorlog vaak ‘de vergeten oorlog’ genoemd. Het leek of iedereen zo snel mogelijk wilde vergeten wat de militairen allemaal hadden meegemaakt in Korea, maar veel militairen droegen de rest van hun leven de traumatische ervaringen met zich mee. Generaal Tack en Kolonel Schreuders waren beiden in Korea geweest en wisten dat er behoefte was aan begrip en kameraadschap, reden voor hen om in 1977 De Vereniging Oud Korea Strijders V.O.K.S. op te richten. 

Gommers: ,,Mijn vader heeft ook een jaar in Korea gestreden. Na een jaar moest iedereen medisch gekeurd worden en daarbij is hij op zijn gehoor afgekeurd voor verdere deelname aan de Korea-oorlog. Hij heeft nooit met ons over die tijd willen praten. Niemand weet waarom hij zich daarvoor in 1951 heeft aangemeld. Ik vermoed dat hij idealistische motieven had. Hij had in de oorlog ook in het verzet gezeten en ging in 1945 als Oorlog Vrijwilliger naar Nederlands Indië. Ik heb op één van de reünies van de Indiëgangers  rondgevraagd of er iemand was die mijn vader heeft gekend. Toen ik bij nummer vier aankwam gaf hij mij een hand en vertelde me dat hij de maat van mijn vader was geweest. Ik heb nog lang contact met deze man gehad.’’

Gommers is ondertussen vijf keer naar Zuid-Korea geweest. Drie keer daarvan was het om de urn met de as van een overleden Korea-veteraan bij te zetten, naast hun strijdmakkers, op de begraafplaats in Pusan. ,,Als er een lid van V.O.K.S. is overleden, vraag ik altijd aan de nabestaanden of ze het goed vinden of ik een speech houd bij de uitvaarplechtigheid. Sommige leden geven dat zelf van te voren aan. Ook is niet iedereen op de hoogte van het feit dat de Verenigde Naties in 2015 besloten dat urnen van Nederlandse Korea-veteranen naar Zuid-Korea kunnen. Ik was onlangs op een uitvaartplechtigheid van één van de leden en ging na afloop in gesprek met de familie van de man. Toen ik vroeg wat ze met de urn van plan waren, en ik vertelde wat de mogelijkheden waren, waren ze blij verrast toen ze hoorden dat ik de urn naar Zuid-Korea kan brengen.’’  Het bijzetten van de as op Pusan is altijd met veel ceremonieel omgeven. Op het vliegveld staat een erehaag en tijdens de bijzetting op Pusan vuren Koreaanse soldaten saluutschoten af en wordt het volkslied gespeeld. Volgens Gommers zien de Koreanen ons als de bevrijders die ervoor gezorgd hebben dat de communisten daar niet alles overnamen. Aan de Korea-veteranen wordt veel respect betoond.

Als voorzitter van V.O.K.S. is Gommers doorgaans de persoon die allerlei onderscheidingen on in ontvangst mag nemen. In 2020 overhandigde de ambassadeur van Zuid-Korea aan Gommers een bijzondere onderscheiding, de ‘Presidential Citation’ . Deze onderscheiding wordt toegekend aan instellingen en organisaties die zich inzetten voor de belangen voor Korea-veteranen. In de afgelopen periode mocht Gommers uit handen van dezelfde ambassadeur 30.000 mondkapjes en flesjes ontsmettingsmiddelen in ontvangst nemen om onder de veteranen te verspreiden.

Het moge duidelijk zijn dat Paul Gommers ver weg blijft van de spreekwoordelijke geraniums. Zodra de wereld weer open gaat, zal hij met zijn echtgenote zijn andere passie weer uit kunnen leven: met de camper richting Schotland vertrekken waar hij tegelijkertijd zijn functie als campinginspecteur bij ACSI kan uitoefenen.

Door Ank Herstel
Foto’s Bram van de Biezen
Uit de Veluwse Courant van april 2021