Nunspeet heeft op het eigen sportpark de Wiltsangh met 4-1 gewonnen van DOS Kampen. Voor Nunspeet waren Lars ten Dolle en Dominique van de Grift voor rust trefzeker en na rust zorgden Dani Schmitz en Jonathan van ’t Hof voor de andere twee Nunspeetse doelpunten.
Bij Nunspeet begonnen ten Dolle en van de Grift in de basis in plaats van Melle van der Woude en Karim Mulder. Een bal op Emiel Goud zorgde in de openingsfase voor een kans voor Nunspeet. Goud zag zijn inzet door doelman Kevin Dijkstra gestopt worden. Aan de andere kant was het Mathijs de Blok die op zijn weg de uitstekend keepende Jardi Niebeek vond.
Uit een corner van Marnix Tissingh was het in de 23e minuut alsnog raak. De corner van Tissingh belandde bij de tweede paal op het hoofd van Andrew Galea, die de bal terug kopte op Lars ten Dolle die op zijn beurt de bal binnen kopte 1-0. In de 38e minuut was het nog eens raak voor vv Nunspeet. Een voorzet van Enes Keklikoglu werd door Dominique van de Grift binnen gekopt.
Op slag van rust leek Nunspeet ook nog op 3-0 te komen. Het was wederom vanuit een corner van Marnix Tissingh. De bal kwam op het hoofd van Vincent Huisman, de kopbal van Huisman belandde boven doelman Kevin Dijkstra op de lat.
In de 60e minuut was het Vincent Huisman die het spel van rechts naar links verplaatste op de vrijstaande Dani Schmitz. Schmitz legde zijn tegenstander in de luren en schoot de bal beheerst in de korte hoek binnen en bracht zo de stand op 3-0. Patrick Pluim verving in de 66e minuut Vincent Huisman. Pluim speelde hierdoor zijn 250e wedstrijd in het Nunspeet shirt. Op 16-jarige leeftijd debuteerde Pluim onder trainer Hans van Dijkhuizen in de uitwedstrijd tegen HHC Hardenberg. Via Mathijs de Blok kwam DOS Kampen in de 70e minuut op 3-1.
Dominique van de Grift stomd aan de basis van de vierde Nunspeetse treffer. Een leep balletje op Patrick Pluim zorgde er voor dat Pluim op snelheid eruit kon komen. Pluim gsaf de bal op maat op de ingevallen Jonathan van ’t Hof die de 4-1 eindstand binnen schoot.
Nunspeet speelt volgende week zaterdag 13 november een uitwedstrijd tegen SVZW in Wierden voor de districtsbeker Oost. Het duel begint om 14:45 uur op sportpark het Lageveld.
In 8 dagen van penibel naar comfortabel.
Een wedstrijd in eigen huis tegen een troosteloos onderaan de ranglijst bungelde tegenstander zou probleemloos moeten kunnen worden afgewerkt. Een routineklusje zo gezegd.
Echter, volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek vinden de meeste ongelukken plaats bij routineklusjes in het eigen huis. Een gewaarschuwd elftal telt dus voor 22!
De Nunspeetse aanhang signaleerde met grote tevredenheid dat de Blauw-Gele formatie deze waarschuwing van de aftrap af serieus nam.
Nadat vorige week was vastgesteld dat de wisselspelers vv Nunspeet hadden gereanimeerd, kunnen we deze metafoor doortrekken naar de wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen DOS uit Kampen.
Twee invallers van toen waren de basisspelers van nu. Juist dit duo, Lars ten Dolle en Dominique van de Grift, wisten het ronde leder zo doeltreffend met het hoofd richting te geven dat er al voor de thee een 2 – 0 voorsprong kon worden bejubeld. Daarmee haalden ze na de reanimatie nu het team van de intensive care. Het grootste gevaar lijkt geweken.
Op de vleugels waren Dani Schmitz en Emiel Goud de stuwende krachten. Ze waren een constante en venijnige doorn in het vijandelijke vlees. De beweeglijkheid en onverwachte wendingen van Schmitz beginnen weer meer glans uit te stralen. Op vele momenten kwam de gloed en glitter terug op zijn voetbalpantoffels. Omdat te onderstrepen zorgde hij na de helftwisseling voor de derde Nunspeetse voltreffer. Met Emiel Goud heeft de Veluwse formatie een bijzonder werkpaard op stal.
Met zijn tomeloze inzet en bovengemiddelde gezwindheid perst hij passie in het aanvalsspel. Zijn acties zijn veelal rechtlijnig en voorspelbaar, doch door zijn hoge tempo en vliegende vaart toch moeilijk te neutraliseren.
Dat Emiel Goud met zijn bijzondere ijver en goede spel tot ‘Man van de Wedstrijd’ werd gekroond kan alom goedkeuring wegdragen. Laten we echter niet blind zijn voor verbeteringen. Het rendement in de situaties dat hij één op één met de vijandelijke goalie komt blijft te laag. Daar vallen nog wel wat bonuspunten te verdienen.
Op de verdedigingswal staat Enes Keklikoglu robuust en stevig. Zijn prestaties worden niet vaak belicht, maar in de strijd tegen Hanzestedelingen viel hij in positieve zin op. Hij speelde uitstekend met een betonachtige allure en beschikt over voldoende snelheid om afgevallen steekjes weer op de pen te krijgen. Daarnaast schuwt hij de aanval niet en duikt regelmatig over de vleugel op in de geboden ruimte. Elke voorzet puntgaaf afleveren lukt zelfs spelers van wereldklasse niet, dus dat mogen we van noeste werkers in het amateurvoetbal ook niet verwachten.
En ruimte kwam er in de slotperiode van het duel volop voor de Nunspeters. Met enige zorgvuldigheid en nauwkeurigheid had de score snel kunnen oplopen. Bij het Kamper tegendoelpunt was er een kortstondige en voorbijgaande terugval in het spel. Met het inbrengen van Patrick Pluim werd de controle terugveroverd. Na 250 wedstrijden in de hoofdmacht van ‘zijn’ vv Nunspeet is de rugzak boordenvol gevuld met ervaring en routine. Dat toonde hij met een lepe passeerbeweging en een afgemeten crossbal op de opstormende Jonathan van ‘Hof. Die plakte met een strakke bal hoog in de Kamper touwen een punt achter de wedstrijd tegen een povere opponent.
De wedstrijd werd overigens gekenmerkt door heel veel oponthoud door blessures. Er werd veel en lang op de nieuwe kunststofgrasmat gelegen. Waarschijnlijk is er bij de aanleg van het nieuwe groene laken ook vloerverwarming aangebracht. Dat verzacht het blessureleed enigszins.
Belangrijke schakels uit de Nunspeetse verdedigingsketting, in casu Reijer Roelofsen en doelman Jardi Niebeek, kregen te maken met medische malheur. Niebeek kon worden uitgedeukt en bijgespoten, terwijl voor Roelofsen de wegsleepregeling van kracht werd. Volop werk voor de medische staf!
Met twee opeenvolgende zeges is vv Nunspeet voorlopig uit het woelige water van de onstuimige degradatiebranding weggevaren. Wanneer kapitein Lucas Hoekman erin slaagt om wekelijks de juiste bemanning het want in te jagen dan kan zelfs de koers worden verlegd naar een veilige haven aan de lijzijde van het eiland van de 1e klasse D. Daar kan men dan behouden en beschut overwinteren!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.