NUNSPEET – Nadat vvNunspeet vorige week zonder zelf te spelen al de nacompetitie voor promotie na de 1e klasse had bereikt nam Nunspeet het op eigen veld op tegen Woudenberg.
Op eigen veld kwam de ploeg van Werner Pluim geen seconde in de problemen. Nunspeet was met 3-1 te sterk voor de bezoekers uit Woudenberg. Door doelpunten van Joep Banse en de afscheid nemende Marnix Tissingh voor rust en Karim Mulder na rust liep Nunspeet eenvoudig uit naar een 3-0 voorsprong.
Woudenberg deed in de slotfase nog iets terug waardoor de wedstrijd in 3-1 eindigde en Nunspeet op een derde plek de competitie eindigt.
Eerste (halve) finale: Derby in en tegen Hierden
Op zaterdag 31 mei a.s. neemt Nunspeet het in de nacompetitie voor promotie naar de 1e klasse op tegen streekgenoot vv Hierden, op sportpark Mheenzicht wordt om 15.00 uur afgetrapt. Alleen bij winst volgt een plek in de finale voor promotie naar de eerste klasse.
De spanning stijgt. Nog twee finales scheiden Nunspeet van een plek in de eerste klasse. Kan de ploeg het jubileumjaar bekronen met promotie? Opnieuw gesteund door een grote supportersschare in Hierden.
Mocht Nunspeet dit duel weten te winnen zal het die week er na op neutraal terrein de finale spelen.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Coupe Royale of bitterkoekjes?
Een voetbalseizoen heeft grote gelijkenis met een avondje naar een goed restaurant om daar van een heerlijke maaltijd te genieten. Je stapt binnen met grootse verwachtingen en hoopt dat het bezoek niet teleurstellend afloopt doordat de kok er niets van bakt, de bediening ondermaats is of de sfeer in het etablissement te wensen overlaat.
In smulpaleis ‘De Wiltsangh’ begon het met een aantal spannende voorgerechten. Er werden oefen- en bekerwedstrijden geserveerd waarvan de smaak soms mee- en ook wel eens tegenviel.
Daarna volgde het hoofdgerecht, de voetbalcompetitie, die dit seizoen bestond uit 24 verschillende kleine hapjes. Er waren schotels waarvan je zou willen blijven smullen, terwijl er ook waren die je het liefst onaangeroerd naar de keuken zou willen terugsturen. Er kwamen gerechten voorbij die rijp waren voor een Michelinster, terwijl er soms ook gedrochten werden opgediend die kennelijk zo uit de groene Gft-container waren opgelepeld. De eindbeoordeling viel uiteindelijk zo positief uit dat er ruimte en heerlijke trek ontstond in een nagerecht in de vorm van de nacompetitie. Dat wordt een verrassingsmenu naar de smaak van de chef-kok. Wordt het een exquise en koninklijke coupe of een verkruimeld bitterkoekje? Hoe dat ook uitpakt, de smaak ervan zal in beide gevallen nog lang herinnerd worden.
Met de laatste competitiewedstrijd dit weekeinde thuis tegen Woudenberg voegde Nunspeet drie punten toe aan het totaalsaldo. Een duel om warm te draaien voor de nacompetitie waarvan Nunspeet bij aftrap al verzekerd was. Wellicht doordat er geen druk op de strijd stond begonnen de Blauw-Gelen fris en energiek. De tegenstander werd direct teruggedrukt en Nunspeet heerste alom.
De vleugels wapperden flink, het middenveld was een Nunspeets domein en defensief waren er geen problemen. De openingstreffer kwam al snel van de voet van Joep Banse, die zijn 8e competitietreffer bijschreef en daarmee topscorer van dit seizoen werd.
In deze rangorde eindigden Jonathan van ’t Hof en Patrick Visser met zeven scores ex-aequo op de tweede plaats.
Routinier en afscheidnemende Marnix Tissingh gaf zijn optreden extra kleur om vanuit de wanorde in de Woudenbersgse defensie zijn eerste competitietreffer te creëren. De creatie van Karim Mulder kon ook applaus rekenen. Met een leep schot vol raffinement liet hij de vijandelijke goalie tevergeefs zweven. De altijd goedlachse Max Jansen, die eveneens verkast naar een andere vereniging, deelde op de valreep nog een afscheidscadeautje uit waardoor de goed keepende Jardi Niebeek kon fluiten naar een ongeschonden heiligdom. Het finale fluitsignaal volgde snel en de 3-1 zege was een feit.
In totaal waren er dit seizoen 17(!) spelers nodig om aan het doelpuntentotaal van 44 te komen. Dat is anderhalf elftal. Toont dit gegeven het gebrek aan een echte goalgetter of weerspiegelt het de veelzijdigheid van de gehele selectie? Daarover heb ik wel een mening, doch die wordt niet alom gedeeld. Het ontbreekt Nunspeet ook aan een kopspecialist. Slechts tweemaal werd met het hoofd gescoord. Een bemoedigende ontwikkeling is wel dat in het laatste duel de toegewezen hoekschoppen tot gevaar en succes leidden. Dat werd wel eens tijd. Uit de 122 toegewezen corners dit seizoen werd er viermaal gescoord. Schamel, dat moet beter mannen!
Na afloop werd het op het veld in een druilerige regen nog feestelijk, gezellig en jolig.
De eretitel ‘Speler van het Seizoen’ viel te beurt aan Adi Draganovic. Daarover kon geen twijfel bestaan. Door zijn rijke ervaring, energie en tomeloze inzet is hij een inspirator en leidsman voor veel van zijn medespelers. Hij neemt in elk duel het team op sleeptouw, hij is vaak de ultieme EHBO’er.
Eerste Hulp Bij Onkunde of Onmacht!
Op het podium ook Dennis van der Wal op zilver en Jardi Niebeek met brons. Knappe prestaties van dit trio. Hilarisch was de ingelijste ‘Gele Kaart’ die Enes Keklikoglu kreeg uitgereikt. Hij beschikte al over een indrukwekkende collectie maar een fraai ingekaderde versie ontbrak nog. Nu geheel compleet.
A.S. zaterdag op naar Hierden. De afstand kan geen horde zijn om in groten getale daar aanwezig te zijn. In een broeierig sfeertje moet Nunspeet het hoof koel en het vizier scherp houden. Struikelen over deze hoge drempel betekent het begin van de zomerstop. Bij winst staat de deur openen naar promotie in dit Jubileumjaar. Laat ons na 100 jaar duizendvoudig juichen!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Met zn allen naar Hierden zaterdag!