Na het zure gelijkspel vorige week in blessuretijd, was Nunspeet gebrand op revanche tegen sc Buitenboys. En dat lukte, in een spannende en meeslepende wedstrijd trok het team van Gert Jan Karsten dit keer wél aan het langste eind, dankzij een doelpunt in de absolute slotseconden van Jonathan van ’t Hof.
Nunspeet begon fel aan de wedstrijd en domineerde het eerste kwartier. In de 9e minuut leidde een aanval over rechts tot de eerste grote kans voor Marijn Haze. Slechts een minuut later volgde een strakke hoekschop waarbij Asse Visscher net tekort kwam om raak te koppen.
De verdiende voorsprong kwam er alsnog snel: Joep Banse veroverde de bal van een verdediger en rondde beheerst af 0-1 voor Nunspeet. Na de vroege achterstand kwam de thuisploeg beter in de wedstrijd. Buitenboys creëerde meerdere kansen, waaronder een open kopkans die rakelings langs het doel van Jardi Niebeek ging. Toch bleef de ruststand 0-1 in het voordeel van Nunspeet.
Na rust bracht Renzo Jaarsveld Buitenboys langszij met een schitterend afstandsschot: 1-1. Jardi Niebeek was kansloos. Daarna golfde het spel op en neer, met kansen voor beide ploegen. Buitenboys had een licht veldoverwicht, maar wist dit niet om te zetten in een voorsprong. De laatste 20 minuten moest Nunspeet, na de tweede gele kaart voor Joep Banse, met 10 spelers verder. Ondanks de man minder situatie bleef Nunspeet prima weerstand bieden.
Toen de blessuretijd aanbrak leek een gelijkspel de eindstand te gaan worden. Maar in de slotseconden was het Fabian Zoet die Jonathan van ’t Hof lanceerde. In samenspel met invaller Sven Steinhauer gaf Van ’t Hof het beslissende tikje, waarmee hij Nunspeet alsnog de drie punten bezorgde.
Een zwaarbevochten overwinning voor Nunspeet, dat dit keer de wedstrijd wist te beslissen in de laatste seconden. Een mooie opsteker na het teleurstellende gelijkspel van vorige week.
A.s. zaterdag 8 november speelt Nunspeet in Lelystad op Sportpark De Doggersbank tegen sv Batavia ’90. Aanvang 15:00 uur.
Hoekige Minireportage met bondig resumé.
Miraculeus polderwonder.
Nog een klein kwartiertje op de klokken, Nunspeet spelend met slechts tien man, pover spelend in de tweede helft, aanhoudende aanvalsgolven van de Almeerse Buitenboys, verdedigen met man en macht, kunst- en vliegwerk. Dat is de situatie voor Nunspeet in het wegzakkende herfstlicht op sportpark Polderkwartier. ‘Er moet wel een wonder gebeuren willen we er nog een puntje uitslepen’, verzucht een blauw-gele supporter. Welnu, dat wonder kwam er maar totaal anders dan verwacht. Logica is een snel verdampend fenomeen in de sport.
In het voetbal is het zo nu en dan stelen en bestolen worden. Diefstal van wedstrijdpunten gebeurt waar je bij staat. Steeds op heterdaad betrapt door honderden getuigen langs de boorden van de arena. Daar waar justitie in het maatschappelijk domein direct kan optreden, mag het binnen de krijtlijnen van het veld slechts toekijken bij openlijk en brutaal jatwerk. Net zoals bij beledigingen en stevige overtredingen die zeker als eenvoudige mishandelingen kunnen worden bestempeld en die in elk duel rijkelijk vallen op te tekenen. Het veld is een vrijplaats voor dit soort delicten.
Daar waar Nunspeet vorige week twee punten te weinig binnenhaalde, oogstte het nu evenveel punten teveel, waarmee het totaalsaldo gevoelsmatig en verdiend weer in balans kwam.
Het puntenverlies tegen NSC was een mentale afknapper die tegen Buitenboys werd weggewerkt.
Deze eerste overwinning op vijandelijke bodem is een prima opsteker voor de komende tijd. Met deze zege haakt de Veluwse formatie aan bij een breed middenveld op het tableau van de Tweede klasse G.
Deze felbegeerde winstpartij verbloemt en camoufleert wel een ontwikkeling waarvoor de ogen niet gesloten mogen blijven. Het Nunspeets spel op het drooggevallen deel van Nederland was kwalitatief minder dan de week ervoor. Toen was er vrijwel de gehele wedstrijd overwicht en controle. Tegen de boys van Almere-Buiten was Nunspeet tot aan de thee het betere team. Er werden met snel spel en goede combinaties scoringskansen gecreëerd. De krappe voorsprong was daarvan het gevolg. Aanvaller Joep Banse strafte nonchalant en nalatig verdedigen met een treffer af. Wie verwachtte dat deze lijn na het keren van veldhelften zou worden doorgetrokken kwam bedrogen uit.
In vrijwel elk duel dit seizoen begint Nunspeet energiek en fel aan het treffen. Zo ook zaterdag.
Na de rust verdween het Nunspeetse initiatief, zeker nadat het incasseren van een tegentreffer.
Er werd, gedwongen door het betere tegenspel van de opponent, overgestapt naar opportunistisch countervoetbal vanuit een hechte verdediging. Gelukkig toonden de verdedigers aan dat ze capabele pompbedienden waren waardoor verzuipen voorkomen kon worden. Dat vanuit deze verdedigende stelling in extremis nog een aanval kon worden opgezet die tot winst leidde, werd door iedereen van de vaste wal met groot genoegen gevierd. Invaller Fabian Zoet stuurde Jonathan van ’t Hof en Sven Steinhauer de open ruimte in, waarna er een combinatie volgde op het wankele en messcherpe randje van buitenspel, die Van ’t Hof winnend verzilverde.
Met dit onverwachte extraatje kan Nunspeet volgende week opnieuw de polder induiken voor de wedstrijd tegen Batavia. Dit team uit Lelystad staat na zes ontmoetingen troosteloos, hopeloos en puntloos op de allerlaagste trede van de competitieladder. Zes duels met één schamele treffer terwijl de doelman met 28 tegengoals waarschijnlijk tot het gilde van beroepsvissers is toegetreden.
Verliezen daar is geen optie, winnen betekent een plaats veroveren tussen de runners-up.
De gehele wedstrijd vol geconcentreerd en er mag geen spoortje van onderschatting binnen sluipen.
Op een blamage zit niemand te wachten!
Resumé.
– Het onverwachte nagerecht smaakte voortreffelijk.
– De terugval tijdens het verloop van de wedstrijd mag niet steeds een herhaling worden.
– Verdedigend stond het pal, aanvallend kan en moet het beter en scherper.
– Een rode kaart door te heftig verbaal gedrag is totaal onnodig en schadelijk voor het team.
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’