Afgelopen zaterdag heeft Nunspeet opnieuw drie punten weten te pakken in de uitwedstrijd tegen Batavia uit Lelystad. De ploeg begon sterk en liet vanaf het eerste fluitsignaal zien dat het met duidelijke intenties naar Flevoland was afgereisd.
De eerste kans van de wedstrijd kwam op naam van Rik Stokvis, die een scherpe voorzet vanaf de rechterflank net niet wist te verzilveren. Na een kwartier spelen was het echter wel raak: Marijn Haze haalde verwoestend uit en liet de Batavia-doelman kansloos, 0-1 voor Nunspeet.
Batavia had moeite om grip te krijgen op de wedstrijd en kwam zelfs met een man minder te staan na een grove overtreding op Haze. Vlak voor rust kreeg Nunspeet nog enkele goede mogelijkheden om de voorsprong uit te breiden, maar gescoord werd er niet meer in de eerste helft.
Ook in de tweede helft bleef het spelbeeld onveranderd. Vooral Johnatan van ’t Hof was een plaag voor zijn directe tegenstander en kwam regelmatig gevaarlijk door over de flank. Hoewel hij meerdere keren de keeper op zijn pad vond, was het uiteindelijk Van ’t Hof die de verdiende 2-0 op het scorebord zette.
Toch wist Batavia tegen de verhouding in snel de aansluitingstreffer te maken: 1-2. Hierdoor bleef het spannend, maar opnieuw was het Marijn Haze die met zijn tweede treffer van de middag de marge weer op twee bracht: 1-3.
Nunspeet bleef daarna kansen creëren, maar verdere doelpunten bleven uit. Desondanks was de overwinning dik verdiend en neemt de ploeg van Gert Jan Karsten opnieuw de volle buit mee naar huis.
A.s. zaterdag 15 november heeft vv Nunspeet geen competitieverplichtingen, Op zaterdag 22 november staat in Apeldoorn de uitwedstrijd tegen Robur et Velocitas op het prgramma.







Hoekige Minireportage met bondig resumé.
Emotioneel scorebord op bevrijdingsdag.
Na het duel zaterdagmiddag tegen Batavia in Lelystad verklaarde assistent-trainer Rob Kabboord dat hij niet erg tevreden was met het vertoonde spel.
‘We hebben de punten, daar is eigenlijk alles mee gezegd.’
Nou, dat is makkelijk, draait de columnist er weer voor op.
Hoewel Batavia troosteloos de rode-lantaarn-drager was, mocht er geen sprake zijn onderschatting. Daar was dan ook zeker geen sprake van. Nunspeet schoot uit de startblokken en had binnen vijf minuten al met 0-2 de leiding moeten pakken. Dat dit achterwege bleef was al het bekende teken aan de wand. Vlot en makkelijk scoren is nog niet de sterkste eigenschap van het huidige Nunspeetse team.
Zoals verwacht waren de teugels in handen van de Veluwenaren. Een veldoverwicht, het meeste balbezit, de mooiste kansen. Ondanks dit alles speelde Batavia, mede gezien hun wat mindere kwaliteiten, toch nog aardig mee. Nadat Marijn Haze in 17e minuut met een hard en zuiver schot de score opende, was de verwachting dat Nunspeet zich kon gaan uitleven op het speelterrein in de polder. Zeker toen Batavia een speler al ruim voor de rust met rood naar de douches zag verdwijnen. Een zorgeloze voortzetting van de wedstrijd lag in het verschiet. Deze eerste score voelde bevrijdend.
Hoe anders was het verloop. De Nunspeetse spelers hadden zich kennelijk voorgenomen om er geen saaie en eenzijdige strijd van te maken en zo lang mogelijk de spanning erin te houden.
Daarin zijn ze met verve geslaagd. Het lukte maar niet om stevig afstand te nemen van het vijandelijke tiental dat met enkele schaarse uitvallen soms dicht bij een treffer kwam.
Het duurde tot 20 minuten voor het eindsignaal voordat Jonathan van ’t Hof met een sluw en zuiver gericht schot de voorsprong verdubbelde.
‘Een bevrijde tweede treffer’, zo stuurde de stem van de Fred Pieterson, de reporter van RTV-Nunspeet de score naar de thuisgebleven supporters. Het verzet van Batavia leek definitief geknakt.
Dat was buiten de waard gerekend. Binnen twee minuten werd het verzet van Batavia weer stevig in de steigers gezet. Een vrije trap dwarrelde in het Nunspeetse strafschopgebied neer en bij een lichte vorm van apathie van de verdedigers verdween de bal achter doelman Jari Niebeek tegen de touwen. De spanning was verraderlijk en geheel onnodig terug.
Deze treffer was de eerste van Batavia in dit competitieseizoen op eigen veld. Het vrolijke, heldere en kleurrijke scorebord langs het veld werd er zeer emotioneel door geraakt. Voor het eerst geen nul op de meter! Zoveel ontroering ging zelfs dit digitale wonder te ver. De tijdsaanduiding raakte na de treffer geheel van slag en een minuut later ging alles op zwart. Ook moderne techniek heeft een clubhart en gevoel.
Direct vanaf de aftrap na de tegentreffer ging Nunspeet ijverig op zoek naar een weer ruimere en veilige marge. Een tsunami van kansen rolde richting het doel van de opponent. De één na de andere scoringsmogelijkheid bleef onbenut. Als men van het missen van kansen ernstig geblesseerd zou kunnen raken dan was de ambulance zaterdag af en aan gereden.
Kort voor het eindsignaal kwam de derde ‘bevrijdende treffer’ tot stand na een heerlijke combinatie die Marijn Haze feilloos afwerkte.
Er mag geen twijfel bestaan over de dik verdiende zege van Nunspeet. Een stek exact midden op het tableau is nu het resultaat. Zes clubs erboven en evenveel eronder. Over twee weken kan Nunspeet verder klimmen. In Apeldoorn wacht dan Robur et Velocitas.
Tot die tijd dienen de trainingen vooral in het teken te staan van doeltreffend prijsschieten!
Afsluitend nog aandacht voor nieuwkomer Thijs Kranenburg, die afgelopen week aan de selectie werd toegevoegd. Een aanvallend ingestelde speler met veel ervaring.
Via de jeugdopleiding van VVOG , Vitesse en PEC, belandde hij bij DVS ‘33 en later bij FC Horst.
Zijn laatste voetbaloptreden verzorgde hij in Californië (USA) bij Lynn Fighting Knights.
Nunspeet past met trots in dit rijtje!
Bondig resumé:
– Met 6 punten uit de laatste twee duels doet Nunspeet weer mee.
– De doeltreffendheid moet verbeterd worden.
– Aanvallende mutaties liggen voor de hand.
– Met de invalbeurten van Thijs Kranenburg en Dylan van de Worp werd de rechterflank stabieler.
– Met vijf doelpunten is Marijn Haze momenteel topscorer.
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Was weer een mooi stuk kees met een zwartbevolkte tribune, uiteraard afwezig maar die hebben ze ook niet nodig