Op een frisse zaterdagmiddag heeft Nunspeet een pijnlijke nederlaag geleden tegen CJVV Amersfoort. De ploeg van trainer GertJan Karsten begon sterk, maar kon het overwicht in de openingsfase niet in doelpunten omzetten. Uiteindelijk trok de thuisploeg aan het langste eind met een overtuigende 3-0 overwinning.
De wedstrijd begon veelbelovend voor Nunspeet. Na een 12 minuten een aanval over de linkerflank, kreeg Marijn Haze een goede kans, maar zijn schot miste kracht en werd knap gepareerd door de CJVV-doelman. De thuisploeg reageerde direct met een snelle counter, waarbij Jardi Niebeek redde en de bal het doel op een haar na miste.
Kort daarna was het opnieuw Nunspeet dat gevaarlijk werd. Een strakke voorzet vanaf links werd uitstekend ingekopt door Patrick Visser, maar opnieuw stond de keeper van CJVV op de juiste plek om redding te brengen. Na een half uur spelen kantelde de wedstrijd. CJVV zocht via de linkerzijde de aanval en Evan Holtewes wist met een geplaatst schot keeper Niebeek kansloos te laten: 1-0. Dit bleek ook de ruststand.
Slechts drie minuten na de hervatting kreeg CJVV een strafschop toegekend, die feilloos werd benut: 2-0. Nunspeet probeerde zich terug te vechten in de wedstrijd, maar het was CJVV dat opnieuw toesloeg. Nino Koudijs vond het net en tekende voor de 3-0, waarmee de wedstrijd definitief beslist leek. In het restant van de tweede helft bleef Nunspeet strijden. Een schot belandde nog op de lat, maar verder dan dat kwam de ploeg niet. Ondanks de inzet en enkele kansen bleef een eretreffer uit.
Volgende week heeft Nunspeet geen competitie verplichtingen. Op zaterdag 24 oktober krijgt Nunspeet de kans om zich te herpakken. Dan komt NSC Nijkerk, de nummer drie van de ranglijst, op bezoek op sportpark De Wiltsangh. De aftrap is om 15:00 uur. Een mooie gelegenheid voor de mannen van Karsten om zich te revancheren en het thuispubliek weer te trakteren op een overwinning.
Hoekige Minireportage met bondig resumé.
Inzicht en zelfreflectie.
Een nieuw seizoen, een nieuwe trainer, nieuwe spelers en een nieuwe spelwijze.
‘Mijn jongen’, zei mij opa vroeger, ‘alles wat nieuw is, is niet altijd beter.’
Als aanvulling daarop deelde hij de mening dat als het nieuwe werkelijk beter is dan krijgt het wel een plaats, zo niet dan verdwijnt het weer snel. Dan blijft het bij een introductie met veel ophef en verwachtingen die zonder resultaat blijven met teleurstelling of frustratie als gevolg.
Zo maar een schijnbaar vervlogen herinnering die zaterdag in Amersfoort mij weer helder voor de geest kwam.
Net als bij de vorige competitiewedstrijden begon Nunspeet de wedstrijd alleszins redelijk.
Enkele snelle aanvallen over de vleugels kregen niet een doeltreffend vervolg. Effectiviteit is nog niet het grootste wapen van de blauw-gele formatie. Aanvallend was het al niet indrukwekkend en verdedigend al evenmin. De aanvallers uit de Keistad maakten met snelle uitvallen gretig gebruik van de ruimte die achter de laatste Nunspeetse linie ontstond.
Na een paar waarschuwingsschoten liep Nunspeet na een half uur de eerste verwonding op.
De achterstand werd een onweerlegbaar feit.
Daarna speelde Nunspeet als een gewonde krijger. Nog wel de wil om te strijden maar kracht en kwaliteit ontbrak. Uiteindelijk roemloos sneuvelen was het resultaat. Het spel was flets, krampachtig en slordig. Met een bal op de lat als laatste stuiptrekking liep het duel ten einde.
Met een 3-0 nederlaag schotelt de Nunspeetse brigade de aanhang een weinig hoopvolle competitiestart voor. Er is nu al sprake van een neergaande lijn die ergens een ommekeer moet vinden. Na een vorig seizoen met een nacompetitie voor promotie, mag er nu geen nacompetitie volgen om degradatie te ontlopen. In de directie omgeving zitten veel sympathieke buurverenigingen, doch er tegen spelen moeten we voorkomen!
Hoe nu verder?
Doorgaan met deze spelwijze en met deze formatie in de hoop dat het plots ten goede keert?
Of misschien wat meer verdedigende zekerheid inbouwen met een andere bezetting?
Aanvallend kan er ook wel wat geëxperimenteerd worden. Veel slechter dan nu kan zo’n experiment niet uitvallen. Er zijn een stevig aantal spelers die niet het beste van hun mogelijkheden tonen. We gaan hier geen namen noemen en al helemaal geen spelers te kijk zetten, dat kunnen ze zelf veel beter.
En wat doet de staf met kritiek? Hooghartig wegkijken of luisterend overdenken?
Worden alle beslissingen met instemming van de gehele staf genomen?
Bondscoach Ronald Koeman kwam een dag na de beschamende wedstrijd tegen Malta met een verklaring die mij verraste. Aanvankelijk was hij heel tevreden met het resultaat en het vertoonde spel en wuifde de negatieve nabeschouwingen weg. Daarna kwam de zelfreflectie.
‘Je bent sterk verbonden met het team, staat laag en dicht op het spel, je hebt een uitgewerkt plan en gaat voor een goed resultaat. Bij het rustig terugkijken van het duel kan ik nu wel begrip opbrengen voor de kritiek’. Tegen Finland koos hij voor anders.
Een dergelijke zelfreflectie gevolgd door aanpassingen is bij Nunspeet ook geen dwaas idee.
Resumé:
De strafschop die Nunspeet te verwerken kreeg was geheel onterecht.
Een hele wedstrijd lang ‘hoog druk zetten’ kan het team niet aan.
Het ontbreekt Nunspeet aan ‘smoel’ en karakter.