24 uur met een notaris

0
1857

‘Twee dagen met mij in een tent als het regent, daar wordt niemand vrolijk van’

NUNSPEET – Notaris Pieter Pieltjes heeft er al ruim een halfuur opzitten als hij om tien voor half acht op de fiets stapt om naar zijn kantoor te gaan. ,,Ik sta doorgaans om kwart voor zeven op en begin met een aantal oefeningen,’’ zegt hij. ,,Daarna ga ik ontbijten, kijk ik naar het ochtendjournaal en maak ik toilet, zoals dat heet. Het is maar zes minuten fietsen naar mijn kantoor.’’ Voor Pieltjes is het altijd belangrijk geweest om te wonen in de zelfde plaats als waar hij werkt. Pieltjes: ,,Daar heb ik twee redenen voor. Ten eerste vind ik het belangrijk om zicht te hebben op de plaats waar ik werk en ten tweede kun je op die manier meer tijd met je gezin doorbrengen.’’ Zijn gezin bestaat op dit moment echter uitsluitend uit echtgenote Jolanda, die werkzaam is als logopediste. De kinderen, ze zijn 23, 25 en 27, zijn het huis uit. ,,Ik ben 31 jaar met Jolanda getrouwd en zou het zó weer met haar doen en ik schat in dat ze dat zelf ook vindt,’’ zegt Pieltjes enigszins overmoedig.

Pieltjes werd geboren in Nijverdal in Salland, een gebied dat veel raakvlakken met de Veluwe heeft. Na zijn studie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam werkte hij in Zwolle, Raalte, Apeldoorn en sinds 1 mei 2000 in Nunspeet. ‘’Je kunt wel zeggen dat ik de Veluwe ben rond getrokken. Het westen bestaat uit blik en beton en hier is het net een slagje rustiger,’’ lacht hij. Eenmaal op kantoor aangekomen zijn er altijd wel aktes door te nemen tot dat de eerste afspraken zich aandienen. Voor veel mensen lijkt het dat het beroep van notaris nogal saai is. Pieltjes ontkent dit ten stelligste. ,,Het is elke keer anders. Ik voer mooie gesprekken met mensen, bijvoorbeeld over hun testament. Mijn doel is niet alleen het opstellen van een testament, maar er achter komen wat iemand wil. Ik probeer het probleem uit te zoeken en kom dan met een oplossing. Het komt bijvoorbeeld voor dat één van de ouders een slechte verhouding met één van de kinderen heeft en die uit het testament wil laten schrappen. Tijdens zo’n gesprek probeer ik ze dan te laten inzien dat als de betreffende ouder overlijdt, de achtergebleven ouder nog wel verder moet met dat kind. Dat kind weet dat hij of zij uit het testament is geschrapt. De overleden ouder heeft daar uiteraard dan geen weet meer van, maar de achterblijvende ouder zit dan met de problemen.’’ Pieltjes vind het het leukst als hij bij zijn cliënten horrorbeelden uit het hoofd kan praten.

De eigenschappen waarover een notaris moet beschikken zijn volgens Pieltjes goed kunnen luisteren, een analytisch vermogen hebben, creatief zijn en over mensenkennis beschikken. Pieltjes: ,,Ik vind mijn werk nog alle dagen leuk, maar soms loop je tegen vervelende zaken aan als je bijvoorbeeld als executeur een begrafenis van iemand moet regelen die je eigenlijk niet goed kent. Ik ga dan met een medewerker het huis van de overledene binnen in de hoop aanknopingspunten te vinden om te weten hoe je de begrafenis moet regelen. Soms kom je dan iets tegen van de kerk waartoe diegene behoorde en kun je samen met de predikant een respectvolle dienst organiseren. Gelukkig gebeurt dit in dit gebied niet vaak. Hier zien de mensen nog naar elkaar om.’’ 

Tussen de middag fietst Pieltjes even naar huis voor de lunch, kijkt hij naar het journaal en leest de krant. Na dit rustpuntje gaat om half twee het leven weer verder met het bestuderen van akten en het ontvangen van cliënten.  ,,Natuurlijk staat in de agenda waarvoor ze komen, maar ik begin altijd met de vraag: ‘wat komt u doen’ en dan ontstaan de mooiste verhalen.  Mensen weten natuurlijk dat notarissen notoire geheimhouders zijn. Ikzelf beschouw het als een maatschappelijke functie en met mijn eigen gedachten erbij zijn het vaak hele fijne gesprekken, ’’ zegt hij. 

In het weekend wil Pieltjes nog wel eens koken, maar op doordeweekse dagen schuift hij tussen half zes en zes uur thuis aan voor het eten. ,,Ik ga twee keer per week naar de sportschool en tijdens corona heb ik een hometrainer gekocht waar ik regelmatig een uurtje op aan het werk ben,’’ vertelt hij. ,,Bovendien ben ik voorzitter van de kerkenraad en moet er af en toe vergaderd worden. En dan kijk ik twee keer per week ‘s avonds dossiers in en ga ik daar over nadenken. Doorgaans gaat rond kwart over elf het licht uit in huize Pieltjes. In het weekend gaat Pieltjes vaak met zijn vrouw aan de wandel. Vooral de klompenpaden zijn in trek. ,,En dan is er ook nog de tuin, waar ik veel werk in moet steken, zeker nu al die bladeren weer van de bomen vallen’’, lacht hij. 

All inclusive vijfsterren hotels zijn aan de familie Pieltjes niet besteed. ,,We gaan altijd met de tent kamperen. Drie weken lang op de grond slapen, natuurlijk wel op een matrasje, even een broek aanschieten en dan zwemmen en dan in diezelfde broek een mooi glas wijn drinken, dat is genieten. We gaan wel naar Zuid Frankrijk, omdat het dan bijna altijd mooi weer is, want twee dagen met mij in een tent als het regent, daar wordt niemand vrolijk van,’’ lacht hij. Notarissen moeten verplicht met hun 70ste met pensioen. Wat gaat Pieltjes doen als het zo ver is? ,,Ik weet niet of ik wel tot mijn 70ste wil blijven werken,’’ is het antwoord. ,,Maar als ik stop met werken zal ik eerst een tijdje rust nemen. Misschien ga ik daarna wel theologie studeren, maar ik zal zeker ook iets bestuurlijks gaan doen, want ik bemoei me graag met dingen.’’ Waarvan akte!

Door Ank Herstel

Uit de serie ’24 uur met…’ van de Veluwse Courant

24 uur met…

We komen mensen zoals de wijkagent, dominee, verloskundige of huisarts vaak maar korte tijd in ons leven tegen. In deze nieuwe serie willen we niet alleen een aantal openbare beroepen belichten, maar ook de mens achter het beroep. Meedoen? Stuur een mail naar redactie@develuwsecourant.nl